Surinaams feestje.

[r.landouw]

je bent uitgenodigd op een verjaardag.
je gaat met je collega-vriend Lesly er naar toe.
valt met je neus in de boter, nou ja, in ieder geval allerlei lekkernijen.
vrolijke Surinaamse muziek.
(ik heb net een cd'tje van Max Woiski Sr. op de kop getikt.
heerlijke vrolijke meeslepende deuntjes)
in de keuken zie je in een gerecht een groente waarvan je denkt dat het gele paprika is.
je vraagt aan de gastvrouw of je dat mag eten.
ze kijkt je vreemd kritisch aan, min of meer verbaasd.
geeft toestemming.
hmmm heerlijk, paprika.
het water loopt je inde mond.
(ben dol op paprika, vooral gevulde).
maar al heel snel loopt niet het water in de mond, maar rollen de tranen over de wangen.
de hemel krijgt een heel scala van kleuren.
je denkt dat je laatste uur geslagen is.
het is geen paprika, maar heel sterke hete spaanse peper.
cola, suiker, blazen, niets helpt.
je staat in brand.
niets kan de vuurzee blussen.
eindelijk, gevoelsmatig na eeuwen, wordt het gevoel minder.
eind goed al goed?
nou neen.
na een paar uur, gelukkig thuis, is het oorlog in de maag.
wel een fantastisch laxeermiddel, die "paprika".
dat wordt dus een spurt naar het toilet.
nu heb je het idee een vlammenwerper te zijn.
geen voor boven, geen vooronder, maar achter onder.
nieuwe brandhaard.
wat te doen?
weet je wat?
koud water.
dus rennen naar de koelkast.
helaas: geen ijs of gekoeld water.
dan maar flessen frisdrank.
helpt maar tijdelijk.
je jaagt de vloeistof er te snel doorheen.
oplossing: rollen toilet papier.
nat maken met "koelvloeistof"
ohhh, heerlijk.
het helpt.
wat een verademing.
dagen daarna nog pijn (voornamelijk door een zeer gevoelige omgeving)
wel gelachen achter af (als een boer die kiespijn heeft).