Diagnose Kanker lotgenotenforum

Vanmorgen was ik naar de open dag van het inloophuis Pisa. En wie tref ik daar, ons aller Ron. Een hartelijk weerzien. Ik heb hem kunnen overhalen om nog even mee te zingen met het zangkoor, Zingen voor je leven. Maar Ron zou Ron niet zijn, als hij ( helaas) niet een goede uitvlucht had om te vertrekken. Helaas, helaas, een bezoek aan het ziekenhuis.
Ik verheug me nu al op ons etentje met de groep op 17 februari, misschien kunnen we wel een clublied laten componeren??

Lieve Ron, het was me weer een genoegen vanmorgen.

p.s.voor je jouw hersenen gaat peinigen wie ik ben, ik ben Agnes, maar met die naam kon ik niet inloggen

Agnes

hallo Witchita,
wat leuk zeg.
je bent me net voor.
wil ook een kort verslag maken over de instuif van het inloophuis.
ik vind het heel fijn en leuk te horen dat je nu je oorspronkelijke tampat (= Bahasa indonesia voor het nederlandse begrip plek, huis, onderkomen) hebt kunnen veroveren.
benijd wel jouw creatief vermogen.
ben nooit verder gekomen dan een klomp klei.

vooral op dat gebied had ik teveel zwakke plekken om een succes te zijn als onderwijzer.
goede instructeur: jawel, maar geen onderwijzer.
heb je nog anderen ontmoet?
had je door dat het zweet me uitbrak?
was een hele overwinning over mezelf om er heen te gaan.
is het zo duidelijk?
je had me meteen al goed te pakken.
hoe bestaat het dat je zo goed door hebt dat ik nogal, laten we het op introvert houden, ben.
de enige die daar ook een opmerking over heeft gemaakt is An.
lieverd, houd je taai.
spreken en zien elkaar wellicht 17 februari aanstaande.

PS: verheug me nu al op de leuke stukjes van jou.
Ron.

Hoi Ron

Ik heb verder geen anderen meer gezien hoor. Misschien kwamen die bij het middagzingmoment.
En tja, ik heb radar en zag meteen dat je heel veel had overwonnen om te komen. Mijn hartelijke begroeting was ook als zodanig bedoeld hoor, ik vond het heerlijk om je weer te zien. We hebben niet voor niets met gepaste tegenzin bij tijd en wijle, 13 weken met elkaar mogen sporten en zwemmen, grrrrrrr. Vooral dat laatste was voor mij geen genoegen, maar dat mag je bekend zijn. Ik heb zelfs een keer expres mijn zwemkleding vergeten.
En wat het creatieve betreft, tja, zo ben ik geboren .Ik verheug me dan ook enorm op mijn nieuwe atelier en ga dan helemaal los met verf en penseel. Ik ga daar ook cursus geven, dus Ron, bij deze, van harte uitgenodigd

Lieve groet, Agnes

hoi agnes,
wat leuk dit zo te lezen.
dus we hebben een gezamelijke "vriend "ron.
zaten jullie in dezelfde groep?
leuk elkaar zo na een tijdje tegen te komen.
met jou alles goed?
heb je wat aan herstel en balans gehad?
niet iedereen is hier bekendt mee en het is leuk hier wat over te lezen!
vriendelijke groet en sterkte stoffel

Ja Stoffeltje, Ron en ik zaten in dezelfde groep. Hij had daar ook verteld dat hij op dit forum schreef, helaas was het me niet gelukt om me in te schrijven. Vandaag weer geprobeerd en zie daar, gelukt!
Tja, heb ik wat aan herstel en balans gehad, ja en nee. De fysieke kant van het programma vond ik nogal zwaar, lichamelijk ben ik er niet van opgeknapt, dat gebeurde pas na die 13 weken. Geestelijk vond ik het een verrijking, vooral het lotgenotencontact. Samen delen=samen helen en zonder zweverig te willen doen, het heeft me heel veel gebracht.
En dan is het leuk als je zo her en der weer eens lotgenoten tegenkomt, zoals vandaag met Ron.

Met mij gaat het overigens prima, nog wel wat stappen te nemen, maar het gaat goed.

Agnes

hoi agnes,
fijn te horen,er wordt weinig over dit onderwerp gesproken hier.
wat ook voortestellen is.
maar "de weet voor mensen" dat zoiets bestaat is erg belangrijk.
het is goed om dan met lotgenoten te zijn,je staat er niet alleen voor.
groetjes stoffel