Hoofdwebsite Stichting Diagnosekankerniet bepaald haar richting, maar ze doet hard haar best.
"wat je doet moet je goed doen"
ijverig blokken, plichtsgetrouw.
mooie cijfers.
typisch de genen van haar ma.
(pa heeft een keer het cijfer 26 gehaald. ongeoorloofd verzuim)
ze is opgegroeid tot een knappe jongedame
Rietepiet en mijn persoontje zijn best wel trots.
het is mooi weer, bijna windstil, niet al te warm
vooruitzichten ook prima.
dus: onderhoud buitenkant huis.
betekent ladder uitzetten, schuren, schoonmaken, schuren, grondverf, paar keer verven.
moet grondig gebeuren:
1) behoud van het hout,
2) van donkerbruin naar een lichtere kleur.
je neemt meteen het houtwerk van de buren mee, net als de dakgoten.
het hout is inmiddels overal vervangen door kunststof, inclusief kozijnen, meteen dubbelglas rondom.
om gesjouw met een zware lange ladder te voorkomen, de ladder gewoon laten staan.
achterkant is aan de beurt.
de tuin is gewoon open: de grens wordt aangegeven door een zee van bloemen.
Maud is verhuisd van de achterkamer op een hoog naar de grote zolderkamer.
veel meer ruimte.
haar ex kamer is logeerkamer.
je hoort al een dag of wat een vreemd geluid 's nachts aan de achterkant.
op een mooie dag zelfs vroeg in de ochtend, als het al behoorlijk licht is.
dus sta je op, (in slip, omdat het aan de warme kant is)
je gluurt wat er aan de hand is.
daar staat een klasgenoot van Maud halverwege de ladder, steentjes tegen het raam te gooien.
je gaat naar de logeerkamer.
je slaat met een ruk de gordijnen open.
de uitdrukking van het gezicht van hem is kostelijk.
schrik en verbazing.
hij halsoverkop de ladder af.
een spurt de tuin uit.
je geeft hem een bemoedigende boodschap mee: "als je Maud zoekt, verkeerde kamer"
jammer, hij heeft nooit meer een poging gewaagd.
wel te rusten allemaal.
