voetbaltaxi
Geplaatst: Di 18 Mei 2010 19:10
goedenavond allemaal,
zodra de kinderen in jouw ogen groot genoeg zijn om in het buitenland te kamperen, een grotere auto gekocht, een vouwkampeerwagen, hup naar Frankrijk.
Pat wil gaan voetballen.
in Zwaag kennis gemaakt met zijn voetbalclub.
werd meteen aangeklampt door een aantal bestuursleden.
'u heeft een vrij grote station.
mogen wij af en toe een beroep op u doen om om mee te helpen bij het vervoer van voetballertjes?'
"natuurlijk"
wist je veel.
dat werd dus bijna ieder weekeind, in ieder geval de zondag in alle vroegte, "alle ballen verzamelen"
bij uitwedstrijden dan.
je merkt al heel gauw dat niet iedereen bereid is om de zondag af te staan voor vervoer.
aangezien je de streek helemaal niet kent, moet je konvooi rijden.
vervelend is dat de achterste (mijn persoontje dus) vrij hard moet rijden om de rest bij te houden.
bovendien heb je veel materiaal bij je (ruime achterbak)
toch wel leuk hoor.
je ziet veel van de omgeving, komt in dorpjes waar je wel van gehoord hebt (of zelfs dat niet), maar geen idee hebt waar die liggen.
soms een mooi voetbalterrein, een enkele keer echter ook slechts een weiland, gedeeltelijk nog met koeienplakken.
naar huis rijden en terug is er niet bij, omdat je de weg anders kwijtraakt.
als het te koud is in de kantine een kop koffie, anders op het veld.
aanmoedigen, hoewel je geen barst van de spelregels af weet.
je hebt wel een paar keer aan schoolvoetbal gedaan, maar dat is dan ook alles.
ja, zwemmen, hockey, dammen, schaken en.....atletiek (sprint)
van strategie en tactiek: geen kaas gegeten.
aanwijzigingen als :" schop hem onderuit" of" schoffel hem onder de grond"
ontgaan je.
wat heeft dat met sport te maken?
bij toernooien heb je meer de tijd om de omgeving in je op te nemen.
leuke pittoreske dorpjes.
vaak prachtige omgeving, veel tuinderijen, verkoop langs de weg.
maar aan alles komt een eind.
de jongens worden groter, gaan hun eigen weg.
je rijdt nog wel, maar dan voor een nieuwe lichting, los van de "oude stompen"
uiteindelijk gaat het niet langer, omdat je ook verplichtingen elders hebt, bijvoorbeeld voorbereidingen voor het werk op maandag.
nog altijd denk je met een weemoedige glimlach aan die tijd.
wel te rusten allemaal,
Ron.
zodra de kinderen in jouw ogen groot genoeg zijn om in het buitenland te kamperen, een grotere auto gekocht, een vouwkampeerwagen, hup naar Frankrijk.
Pat wil gaan voetballen.
in Zwaag kennis gemaakt met zijn voetbalclub.
werd meteen aangeklampt door een aantal bestuursleden.
'u heeft een vrij grote station.
mogen wij af en toe een beroep op u doen om om mee te helpen bij het vervoer van voetballertjes?'
"natuurlijk"
wist je veel.
dat werd dus bijna ieder weekeind, in ieder geval de zondag in alle vroegte, "alle ballen verzamelen"
bij uitwedstrijden dan.
je merkt al heel gauw dat niet iedereen bereid is om de zondag af te staan voor vervoer.
aangezien je de streek helemaal niet kent, moet je konvooi rijden.
vervelend is dat de achterste (mijn persoontje dus) vrij hard moet rijden om de rest bij te houden.
bovendien heb je veel materiaal bij je (ruime achterbak)
toch wel leuk hoor.
je ziet veel van de omgeving, komt in dorpjes waar je wel van gehoord hebt (of zelfs dat niet), maar geen idee hebt waar die liggen.
soms een mooi voetbalterrein, een enkele keer echter ook slechts een weiland, gedeeltelijk nog met koeienplakken.
naar huis rijden en terug is er niet bij, omdat je de weg anders kwijtraakt.
als het te koud is in de kantine een kop koffie, anders op het veld.
aanmoedigen, hoewel je geen barst van de spelregels af weet.
je hebt wel een paar keer aan schoolvoetbal gedaan, maar dat is dan ook alles.
ja, zwemmen, hockey, dammen, schaken en.....atletiek (sprint)
van strategie en tactiek: geen kaas gegeten.
aanwijzigingen als :" schop hem onderuit" of" schoffel hem onder de grond"
ontgaan je.
wat heeft dat met sport te maken?
bij toernooien heb je meer de tijd om de omgeving in je op te nemen.
leuke pittoreske dorpjes.
vaak prachtige omgeving, veel tuinderijen, verkoop langs de weg.
maar aan alles komt een eind.
de jongens worden groter, gaan hun eigen weg.
je rijdt nog wel, maar dan voor een nieuwe lichting, los van de "oude stompen"
uiteindelijk gaat het niet langer, omdat je ook verplichtingen elders hebt, bijvoorbeeld voorbereidingen voor het werk op maandag.
nog altijd denk je met een weemoedige glimlach aan die tijd.
wel te rusten allemaal,
Ron.
