hoe het lopen kan....

[maura]

Hoe het kan lopen...

Begin dit jaar maar weer naar de huisarts voor een moedervlek ter hoogte van de achillespees die al 2 maal eerder verwijderd is geweest (helaas waren destijds de snijranden niet schoon, overigens was er toen geen sprake van melanoom) En dus weer terug keerde, deze maal werd de moedervlek anders van kleur en vorm en was voelbaar onregelmatig van structuur. Voor mij een rede voor de derde maal naar de huisarts te gaan. Per slot van rekening is een moedervlek welke veranderd rede voor het verwijderen.
Onlangs heb ik door verhuizing een andere huisarts gezocht en 'gelukkig' begreep hij mijn onprettige gevoel bij een moedervlek die veranderd en groeit en de wens deze te laten verwijderen.

Eenmaal bij de dermatoloog werd een biopt genomen en op advies van de patholoog anatoom is de moedervlek vlek verwijderd door een plastisch chirurg. na 3,5 week in het gips te hebben gezeten om de wond te laten hechten, werd mij tussen neus en lippen vertelt dat het om maligne melanoom gaat. Vraag me af of ik de uitslag te horen had gekregen als ik er niet om had gevraagd. Met niet meer info dan dat de snijranden schoon zijn en een verwijsbrief voor een algemene chirurg om het litteken weg te nemen werd mij het allereste gewenst.

Thuis gekomen begon ik me te beseffen wat de diagnose was, maar wat het verder in hield voor eventuele vervolgonderzoeken was me niet duidelijk. Aangezien dat iedere patient een individu is en vaak een persoonlijk behandelingsplan heeft, bleef dit er onduidelijk ondanks te vele info en ervaringen op het net.

Volgens de chirurg zou het allemaal niet zo spannend zijn, de snijvlakken zijn immers schoon en een poortwachtersklier onderzoek, ach dat vond hij niet echt nodig...Als ik perse wilde dan kon dat wel gedaan worden.Overigens heeft hij me wel duidelijk verteld wat melanoom inhoud dat is dan zijn pluspunt.

Thuis gekomen begon de twijfel te reizen of in het plaatselijke ziekenhuis wel de juiste behandeling gegeven werd, en besloten om via de huisarts voor verdere behandeling naar het UMC af te reizen.

Na vorige week een gesprek te hebben gehad bij de poli heelkunde / cancer center, begin ik mij ineens te beseffen dat ik een kankerpatiënt geworden ben op mijn 29-ste en dat tot de uitslagen van de re-exsisie en het volgens UMC belangrijke poortwachtersonderzoek pas gesproken kan worden of het hiermee klaar is.

Vanaf het eerste moment heb ik mij voorgenomen me er niet al te druk om te maken het lijkt erop dat ik er optijd bij ben en het is allemaal wel goed te behandelen, eerst alles maar eens rustig af te wachten. Helaas kom ik er er achter dat je verstand en je gevoel 2 afzonderlijke belevingen zijn die 180 graden tegenover elkaar staan. Met name die onzekerheid die ik nu beleef breekt me op. Hoop dat de aankomende week snel voorbij gaat, de operatie achter de rug is en dan heel snel de bevestiging hebt dat die onzekerheid / bezorgdheid om "niets" is geweest.

Graag zou ik in contact komen met personen die soort gelijke ervaring hebben en mij wellicht tips en tools kunnen aanreiken om deze onzekere periode wat prettiger te doorstaan.

Bedankt, dat ik mijn hart mag luchten.

[runge]

Jeetje Maura, ik leg nu pas de link dat JIJ het bent die een reactie op mijn stukje gegeven hebt....
Nu begrijp ik het helemaal....
Pfff lekker dom van me, sorry hoor!!
Idd, jouw verhaal had dus de mijne kunnen zijn...
Wens je nogmaals heel, heel veel sterkte.

Groetjes Peet

[runge]

DAnk je wel Jolanda weer voor je reactie. Ik ben idd toch nog lekker op vakantie geweest. Gesmeerd met factor 50!! Afgelopen dinsdagavond terug gekomen van vakantie en gisteren ben ik geopereerd. Ook net zoals bij jou, eerst de poortwachtersklier zoeken en 's middags verwijdering van de klier en ruimere uitsnijding van waar het melanoom gezeten heeft. 's Avonds ook weer naar huis toe. Tot nu toe valt de pijn me van de uitsnijding erg mee maar doet de plek in mijn lies lelijk zeer, vooral met lopen. Maar goed het is ook pas gisteren gebeurd dus moet ws ook nog wel ff geduld hebben. Maandag de 18e gaan ze de hechtingen weer verwijderen en krijg ik de uitslag. Jij hebt dus ondertussen de uitslag gekregen? Ik ben erg benieuwd en hoop dat je positief nieuws gekregen hebt. En hoe gaat het nu verder met je?? BEn je van de Ok al helemaal opgeknapt? Hoe gaat het bij jou nu verder met de controles? Iedere 3 maanden?? En waaruit bestaan die controles dan? Nou je leest wel dat ik wéér een vragenvuur op je af stormt. Je moet maar kijken of je zin hebt om er op in te gaan hoor.
Ik wens je het allerbeste.

Groetjes Peet

[runge]

Hoi, hoi,

Wat fijn dat je een positieve uitslag gekregen hebt zeg. Dat zal idd wel een pak van je hart zijn.
Bedankt ook voor je uitleg verder. Ik zal nog ff geduld moeten hebben tot de 18e, want dan krijg ik de uitslag. En gaan ze de hechtingen eruit halen.
Hoe dan verder verwacht ik dan ook de 18e te horen. Het gaat verder vrij redelijk. Van de plek van de ruimere uitsnijding van het litteken heb ik weinig last, wel heb ik nog last van mijn lies waar ze die schildwachtklier hebben verwijderd. Vooral met lopen is het nog erg vervelend. Maar goed dat zal heus wel weer over gaan en maak ik me geen zorgen over. Eerst maar eens naar maandag de 18e gaan. Nou zodra ik meer weet zal ik het hier weer melden.

Groetjes Peet