Melanoom, Ongerust en Rugpijn...
Geplaatst: Do 09 Apr 2009 20:02
Al sinds ruim anderhalf jaar heb/had ik een raar rood plekje op de achterzijde van mijn linkerbovenbeen. Ik werd daar weleens op aangesproken, (tijdens vakanties bv, als ik in mijn bikini was) en zei ook steeds dat ik er geen last van had maar er toch eens naar moest laten kijken door de huisarts. Maar ja, zoals dat gaat wordt dat weer een soort vergeten en toen mijn zoontje enkele weken geleden naar de huisarts moest bedacht ik me dat ik dan meteen wel even naar dat plekje kon laten kijken. De huisarts vond dit plekje niet echt verontrustend maar voor de zekerheid nam hij er toch een biopt vanaf. Een week later kon ik komen voor de uitslag en vertelde de huisarts mij dat er wel afwijkende cellen gevonden waren maar dat dat nog niets hoefde te betekenen. Wel stuurde hij mij door naar de chirurg om voor de zekerheid het gehele plekje weg te laten halen. Dit heb ik toen ook laten doen en deze chirurg haalde meteen nog 2 extra plekjes van mijn been, maar ook de chirurg vertelde mij dat het waarschijnlijk niets zou zijn. Er werden wat hechtingen in gedaan en afgelopen maandag moest ik terug komen om deze weer te laten verwijderen en zou ik meteen de uitslag krijgen. Ik was totaal niet voorbereid dat deze uitslag weleens negatief zou kunnen uitvallen en was dus ook totaal "flabergast" toen de chirurg mij vertelde dat één plekje helaas toch een "melanoom" was... Nu had ik weleens van een melanoom gehoord maar had mij daar nog nooit in verdiept en wist dus eigenlijk totaal niet wat dit inhield. Mijn eerste vraag aan deze chirurg was dan ook meteen van; "goh, moet ik me nu zorgen gaan maken, en is dit dan kwaadaardig?" Nou echt zorgen hoefde ik me volgens deze chirurg nog niet te maken maar ja 't is wel kwaadaardig. Hierop zei ik nog wel van; "goh, ik schrik hier wel een beetje van, en kan dit dan ook uitzaaien?" Nou tja het kan wel uitzaaien volgens de chirurg maar ik moest me nog maar niet teveel zorgen maken... Hij vertelde dat hij dit met zijn team ging overleggen en dat ik dan over 2 weken terug moest komen om het behandelplan met elkaar te bespreken. Voordat ik het wist stond ik dus weer buiten en ben ik naar huis gegaan. Uiteraard heb ik thuis het "melanoom" gegoogled en tja daar werd ik echt niet vrolijk van, en ik ging me toch wel enigsinds zorgen maken. Ik ben vervolgens de volgende ochtend bij mijn huisarts langs gegaan met al mijn vragen en mijn angsten en zij adviseerde mij om het ziekenhuis terug te bellen en te vragen of de snijranden schoon waren en om te vragen naar de Breslow-dikte van de tumor. Ik had mij ondertussen al ingelezen en wist wat zij bedoelde met de Breslow-dikte. Ik heb vervolgens mijn chirurg dus terug gebeld en kreeg te horen dat de Breslow-dikte van mijn melanoom 1.15 mm was met een Clark-level 3...Nu wist ik heel nog niet wat een "Clark-level" was maar na enige google werk kom je daar ook wel een beetje uit. Voorlopig was het een feit dat ik dus een melanoom heb en dat ik 6 april pas een behandelplan te horen zou krijgen en dat ik gewoon nog een poosje in onzekerheid zou zitten. En dát vond ik het meest lastige... ...
Nou eindelijk werd het dan 6 april geworden en mocht ik terug komen bij de arts in het Erasmus in Rotterdam om het behandelplan te horen. Ik had best de kriebeltjes in mijn buik maar wilde ook heel graag duidelijkheid. Met onzekerheid kan ik dus echt hélemaal niks. Bij de arts in het Erasmus ging het allemaal maar raar. Ten eerste kwam hij wat verstrooid over en zei hij helemaal geen goedemorgen en gaf ons geen hand..Dat vond ik al niet prettig. Hij wilde meteen het litteken van mijn plekje zien en zei dat dat er goed uitzag en dat we dan maar een afspraak moesten maken om het ruimer uit te snijden, en gaf vervolgens een hele uitleg over hoe groot het litteken er dan uit zou komen te zien enzo.. Ik zei; "ja maar we moesten toch weer hier komen om het behandelplan te bespreken?" Nou dít was het behandelplan volgens deze arts...Ik keek naar mijn man Daan aan en we vonden het allemaal maar vreemd.. Daan vroeg vervolgens nog waarom ze dan niet meteen het plekje ruimer hadden uitgesneden en of dat soms uit cosmetisch oogpunt niet gedaan was? Nou dat was ook wel een reden maar dit was ook het protocol. Hmmm, oke dan... Ik vroeg of het dan niet nodig was of er een schildwachtersklier onderzoek gedaan moest worden, omdat ik overal lees dat dit bij melanomen boven de 1 mm wordt aanbevolen en mijn melanoom 1.15 mm was? Nou dat vond hij niet zo nodig... Hij achtte de kans niet groot dat daar wat uit zou komen, maar ja als ik dat persee zou willen??? Ik sprak mijn ongerustheid toch uit en zei dat ik toch wel meer gerustgesteld zou zijn als ik zeker zou weten dat er geen uitzaaiingen in de schildwachtklier gevonden zouden worden, en dat als er wél uitzaaiingen gevonden zouden worden dit misschien nog op tijd zou kunnen zijn om de lympklieren te verwijderen voordat deze uitzaaiingen zich een weg naar de bloedbaan vinden en er dus uitzaaiingen naar de organen kunnen gaan. Dan ben je nog veel verder van huis, toch? Nou hij zag nog niet zoveel reden tot ongerustheid hoor, maar als ik het persee wilde kon hij me wel doorverwijzen naar de Daniel den Hoed kliniek waar ze dit soort ingrepen doen.. Nou dat wilde Daan en ik dus wel want we vonden deze arts er wel erg gemakkelijk over denken. Alsof het hier om een griepje ging. 't Is verdorie wel mijn lijf en dat moet nog een hele poos mee gaan hoor. Gelukkig konden we deze zelfde middag al terecht in de Daniel den Hoed kliniek. Daar weer te komen is ook weer erg confronterend..We zijn daar tig keren geweest voor de bestralingen van onze Kev..Maar goed daar ging het dus wel ff allemaal anders. Dit was een heel vriendelijke arts die heel geduldig vertelde dat een melanoom toch wel een ernstig kwaadaardig iets is en dat de procedure in de Daniel Kliniek toch is dat ze bij melanomen boven de 1 mm een schildwachtklier onderzoek adviseren, juist om eventuele uitzaaiingen op te sporen en er dan vroeg bij te zijn.. Ik vertelde met verbazing wat ons in het Erasmus verteld was en daar was deze arts het dus helemaal niet mee eens. Hij wil dus dat ik een schildwachtersklier onderzoek onderga en tegelijkertijd wordt het plekje dan ruimer uitgesneden. Een week na de OK hebben ze dan de uitslag. Ik vroeg meteen of dit dan allemaal nog voor onze vakantie kon gebeuren omdat we 25 april voor 11 dagen naar Turkije zouden gaan. Nou dit gaat niet lukken, er is immers ook een wachtlijst. Hij gaat mij inplannen voor na de vakantie en verzekerde mij dat het echt wel verantwoord was om die paar weekjes te wachten. Daar ga ik dan maar vanuit... Al blijft het verdraaide lastig om 't uit mijn kop te zetten... Ik ga gewoon heel hard hopen dat de schildwachtersklier "schoon" is, al is dat dan ook weer niet helemaal 100% alles zeggend, en zal ik de komende jaren me regelmatig moeten melden voor controles maar dat maakt me allemaal geen zak uit. En blijf ik het toch onvoorstelbaar vinden dat de arts in het Erasmus en de arts in de Daniel er zo verschillend tegenover staan... Ik snap best dat iedere arts zijn specialiteiten heeft maar stuur iemand dan meteen door naar de betreffende specialist als het iets betreft wat niet binnen je vakgebied valt.. Nu heb ik gelukkig mijn bekkie wel bij me maar ik denk dan ook aan al die mensen die dit zomaar voor zoete koek zouden hebben aangenomen... daar zou het dan verdorie nog eens helemaal fout mee kunnen aflopen, simpelweg omdat zo'n arts dan denkt dat het allemaal wel mee zal vallen...Ongelooflijk toch??
En toch maalt het door mijn hoofd.. Ook omdat ik al zo'n 2 a 3 maanden zo'n last van mijn rug heb.. De ene keer wat meer last dan de andere keer en ik heb al een ander matras geprobeerd en een ander kussen enz. De laatste tijd wordt ik regelmatig 's nachts wakker omdat ik zo'n last van mijn rug heb en weet ik van narigheid niet meer hoe ik liggen moet. En dan haal ik me nu dus ook van alles in mijn hoofd he....Dan denk ik aan uitzaaiingen in mijn rug enzo en ben ik hartstikke bang... Vanmorgen heb ik de fysio gebeld en mocht ik meteen vanmorgen komen. Volgens de fysio zit ook alles vast in mijn rug en heeft ze me flink onderhanden genomen. Flink gemasseerd, geknepen, gedrukt en gemasseerd... Pff dat was niet lekker en ook nu voelt het nog alsof mijn hele rug beurs is. Aan de andere kant hoop ik dat ik er baat bij heb en de rugklachten verminderen en ben ik weer wat geruster.... Moeilijk allemaal hoor.
Vandaar dat ik mijn verhaal hier ook maar plaats. Misschien kan ik door jullie gerustgesteld worden of hebben jullie nog andere tips voor mij. In ieder geval bedankt voor het lezen van mijn lange verhaal en wil ik iedereen heel heel veel sterkte wensen.
Groetjes Peet
Nou eindelijk werd het dan 6 april geworden en mocht ik terug komen bij de arts in het Erasmus in Rotterdam om het behandelplan te horen. Ik had best de kriebeltjes in mijn buik maar wilde ook heel graag duidelijkheid. Met onzekerheid kan ik dus echt hélemaal niks. Bij de arts in het Erasmus ging het allemaal maar raar. Ten eerste kwam hij wat verstrooid over en zei hij helemaal geen goedemorgen en gaf ons geen hand..Dat vond ik al niet prettig. Hij wilde meteen het litteken van mijn plekje zien en zei dat dat er goed uitzag en dat we dan maar een afspraak moesten maken om het ruimer uit te snijden, en gaf vervolgens een hele uitleg over hoe groot het litteken er dan uit zou komen te zien enzo.. Ik zei; "ja maar we moesten toch weer hier komen om het behandelplan te bespreken?" Nou dít was het behandelplan volgens deze arts...Ik keek naar mijn man Daan aan en we vonden het allemaal maar vreemd.. Daan vroeg vervolgens nog waarom ze dan niet meteen het plekje ruimer hadden uitgesneden en of dat soms uit cosmetisch oogpunt niet gedaan was? Nou dat was ook wel een reden maar dit was ook het protocol. Hmmm, oke dan... Ik vroeg of het dan niet nodig was of er een schildwachtersklier onderzoek gedaan moest worden, omdat ik overal lees dat dit bij melanomen boven de 1 mm wordt aanbevolen en mijn melanoom 1.15 mm was? Nou dat vond hij niet zo nodig... Hij achtte de kans niet groot dat daar wat uit zou komen, maar ja als ik dat persee zou willen??? Ik sprak mijn ongerustheid toch uit en zei dat ik toch wel meer gerustgesteld zou zijn als ik zeker zou weten dat er geen uitzaaiingen in de schildwachtklier gevonden zouden worden, en dat als er wél uitzaaiingen gevonden zouden worden dit misschien nog op tijd zou kunnen zijn om de lympklieren te verwijderen voordat deze uitzaaiingen zich een weg naar de bloedbaan vinden en er dus uitzaaiingen naar de organen kunnen gaan. Dan ben je nog veel verder van huis, toch? Nou hij zag nog niet zoveel reden tot ongerustheid hoor, maar als ik het persee wilde kon hij me wel doorverwijzen naar de Daniel den Hoed kliniek waar ze dit soort ingrepen doen.. Nou dat wilde Daan en ik dus wel want we vonden deze arts er wel erg gemakkelijk over denken. Alsof het hier om een griepje ging. 't Is verdorie wel mijn lijf en dat moet nog een hele poos mee gaan hoor. Gelukkig konden we deze zelfde middag al terecht in de Daniel den Hoed kliniek. Daar weer te komen is ook weer erg confronterend..We zijn daar tig keren geweest voor de bestralingen van onze Kev..Maar goed daar ging het dus wel ff allemaal anders. Dit was een heel vriendelijke arts die heel geduldig vertelde dat een melanoom toch wel een ernstig kwaadaardig iets is en dat de procedure in de Daniel Kliniek toch is dat ze bij melanomen boven de 1 mm een schildwachtklier onderzoek adviseren, juist om eventuele uitzaaiingen op te sporen en er dan vroeg bij te zijn.. Ik vertelde met verbazing wat ons in het Erasmus verteld was en daar was deze arts het dus helemaal niet mee eens. Hij wil dus dat ik een schildwachtersklier onderzoek onderga en tegelijkertijd wordt het plekje dan ruimer uitgesneden. Een week na de OK hebben ze dan de uitslag. Ik vroeg meteen of dit dan allemaal nog voor onze vakantie kon gebeuren omdat we 25 april voor 11 dagen naar Turkije zouden gaan. Nou dit gaat niet lukken, er is immers ook een wachtlijst. Hij gaat mij inplannen voor na de vakantie en verzekerde mij dat het echt wel verantwoord was om die paar weekjes te wachten. Daar ga ik dan maar vanuit... Al blijft het verdraaide lastig om 't uit mijn kop te zetten... Ik ga gewoon heel hard hopen dat de schildwachtersklier "schoon" is, al is dat dan ook weer niet helemaal 100% alles zeggend, en zal ik de komende jaren me regelmatig moeten melden voor controles maar dat maakt me allemaal geen zak uit. En blijf ik het toch onvoorstelbaar vinden dat de arts in het Erasmus en de arts in de Daniel er zo verschillend tegenover staan... Ik snap best dat iedere arts zijn specialiteiten heeft maar stuur iemand dan meteen door naar de betreffende specialist als het iets betreft wat niet binnen je vakgebied valt.. Nu heb ik gelukkig mijn bekkie wel bij me maar ik denk dan ook aan al die mensen die dit zomaar voor zoete koek zouden hebben aangenomen... daar zou het dan verdorie nog eens helemaal fout mee kunnen aflopen, simpelweg omdat zo'n arts dan denkt dat het allemaal wel mee zal vallen...Ongelooflijk toch??
En toch maalt het door mijn hoofd.. Ook omdat ik al zo'n 2 a 3 maanden zo'n last van mijn rug heb.. De ene keer wat meer last dan de andere keer en ik heb al een ander matras geprobeerd en een ander kussen enz. De laatste tijd wordt ik regelmatig 's nachts wakker omdat ik zo'n last van mijn rug heb en weet ik van narigheid niet meer hoe ik liggen moet. En dan haal ik me nu dus ook van alles in mijn hoofd he....Dan denk ik aan uitzaaiingen in mijn rug enzo en ben ik hartstikke bang... Vanmorgen heb ik de fysio gebeld en mocht ik meteen vanmorgen komen. Volgens de fysio zit ook alles vast in mijn rug en heeft ze me flink onderhanden genomen. Flink gemasseerd, geknepen, gedrukt en gemasseerd... Pff dat was niet lekker en ook nu voelt het nog alsof mijn hele rug beurs is. Aan de andere kant hoop ik dat ik er baat bij heb en de rugklachten verminderen en ben ik weer wat geruster.... Moeilijk allemaal hoor.
Vandaar dat ik mijn verhaal hier ook maar plaats. Misschien kan ik door jullie gerustgesteld worden of hebben jullie nog andere tips voor mij. In ieder geval bedankt voor het lezen van mijn lange verhaal en wil ik iedereen heel heel veel sterkte wensen.
Groetjes Peet