Mijn paps gaat langzaam kapot aan Alvleesklierkanker...

Forum over alvleesklierkanker
CaroolXXX
Lid
Berichten: 66
Lid geworden op: Vr 04 Nov 2011 13:51

Re: Mijn paps gaat langzaam kapot aan Alvleesklierkanker...

Berichtdoor CaroolXXX » Wo 18 Apr 2012 13:28

Gisteren de crematie van mijn oom... wat een verdriet en wat kwam er weer veel boven... heftig hoor... maar overleeft... :?

Gistermiddag wel gelijk gaan kijken naar een asring. Ik kwam bij de juwelier en die gaf het advies, omdat die asringen erg duur zijn, om een ring te bekijken die je zelf mooi vindt te kiezen en kijken of er een mogelijkheid is om er as in te lassen (in een gleufje frezen en dan dicht maken met een plaatje)... Hele andere insteek dan wat ik in mijn hoofd had, maar veel minder prijzig en je kan iets uitzoeken wat je echt mooi vindt. Ik heb een hele mooie ring gezien, witgoud met geelgoud en drie diamantjes, ik had gelijk een goed gevoel bij die ring, door het glimmende diamantje had ik het gevoel of mijn pa naar me knipoogde... Dit is 'm! Ik ga er nog wel een weekje over nadenken, moet er wel een goed gevoel bij houden.... maar weet nu al bijna zeker dat het 'm wordt...

Vanmiddag naar de eerste mindfullness training. Ik ben benieuwd.

scorpio
Lid
Berichten: 57
Lid geworden op: Za 24 Mar 2012 17:22

Re: Mijn paps gaat langzaam kapot aan Alvleesklierkanker...

Berichtdoor scorpio » Wo 18 Apr 2012 22:41

Dag Carool,

Telkens weer dat verdriet .. doet pijn hé .. ik kijk naar je op dat je toch voor jezelf gaat zorgen ! Ik ben ook heel benieuwd naar jouw ervaring met de mindfullness training. Schijnt heel goede meditatie te zijn. Ik heb er al een boek van gelezen, maar daarmee kan je 't niet natuurlijk.

Wat leuk ook dat je zo'n goed gevoel kreeg bij die ring ..

Ikzelf ben ook nog op zoek naar alle stukjes van mezelf die ik in het rouwproces ben verloren. Af en toe een betere dag .. daar gaan we dan maar voor hé.
Ik wens je veel sterkte toe.

Groetjes,
Ann

CaroolXXX
Lid
Berichten: 66
Lid geworden op: Vr 04 Nov 2011 13:51

Re: Mijn paps gaat langzaam kapot aan Alvleesklierkanker...

Berichtdoor CaroolXXX » Do 19 Apr 2012 10:07

Dank je Ann... Ook jij natuurlijk veel sterkte met alles...

Gisteren een pittig dagje, eerst mijn dochter klaarmaken voor de bruiloft van haar vader... ze zag er prachtig uit, toen heb ik haar daarheen gebracht.
's middags dus die eerste training, een voorstelronde waaruit bleek dat we eigenlijk min of meer dezelfde klachten hadden, gestrest, te druk in het hoofd, verwerking van nare dingen die gebeuren, werk, privé, overlijden, ziekten... van alles wat...
In eerste instantie moest ik best wel ff in mijzelf gniffelen, de eerste opdracht was een rozijn bestuderen alsof je m voor het eerst ziet, ik dacht eerst: hoe moet ik dit thuis gaan uitleggen hahaha... later terwijl ik dat ding bekeek dacht ik, jeetje, heb nog nooit zo aandachtig naar een rozijn gekeken...
Toen een lig meditatie van drie kwartier, daar werd ik wel even rustig van... dit moeten we dan elke dag doen (staat op een cd). Je krijgt huiswerk mee, 3 opdrachten... het lijkt een beetje zweverig, maar ik denk dat het wel kan bijdragen aan een beetje rust creëren en het gehaaste leven een beetje anders aan te pakken... je mag en moet niets... ervaar het zoals het is zonder te oordelen... Het zijn allemaal inzichten die je moet leren... Waar we de tijd niet voor nemen. Je gaat zo vaak op de automatische piloot dat je vaak niet eens bewust bent van wat je doet...

Begint wel op een verkooppraatje te lijken... :lol:

Ik kwam terug van de training en toen had mijn makelaar gebeld, de sleutels van mijn huis waren ingeleverd... ?huh? Er zaten poolse mensen in mijn huis, we dachten dat het nette mensen waren, anders dan de bouwvakkerpolen, maar helaas, net zo erg, ik was niet bevooroordeeld, maar sorry, heb echt geen respect meer voor deze mensen, er is teveel gebeurd om het allemaal op te schrijven, heb ik ook geen zin in. Ik ben blij dat ze weg zijn, dat is een frustratie minder... Maargoed, wel ff naar mijn huis gereden en bekeken hoe ze het achter hebben gelaten... wat een vieze bende, ze hebben bijna al hun spullen achtergelaten... en stinken daarbinnen!!! Blegh!

Thuisgekomen, snel omkleden en naar de party van mijn ex gereden, was erg gezellig, leek wel een reünie, zoveel bekenden gezien, leuke gesprekken gehad... Meisie weer mee naar huis en die viel na een prachtige dag voor haar als een blok in slaap...

Ik ben nu best wel kapot, maandag de verjaardag van mijn grietje, dinsdag die crematie, woensdag net beschreven... vandaag mijn kerel jarig...
Dussss. zo maar even die meditatie doen om weer rustig te worden en dan nog van alles regelen en het huis weer eens aan kant maken...
Ik ga volgende week echt ff bijtanken, slaap weer slecht en ben erg onrustig...

Nou, ik ga ff een uurtje spacen :D
Veel liefs, Carool

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: Mijn paps gaat langzaam kapot aan Alvleesklierkanker...

Berichtdoor liddy » Do 19 Apr 2012 12:49

Dat is een afwisseling van een lach en een traan.
Proficiat met de verjaardag van je kerel.
Hopelijk vandaag een dag met een lach en morgen ...
morgen rust je uit ;)

CaroolXXX
Lid
Berichten: 66
Lid geworden op: Vr 04 Nov 2011 13:51

Re: Mijn paps gaat langzaam kapot aan Alvleesklierkanker...

Berichtdoor CaroolXXX » Di 24 Apr 2012 15:19

Vanmiddag de ring van mijn paps besteld... had 'm weer om en voelt goed... As meegenomen en dat gaan ze erin verwerken, ik kan 'm 5 mei ophalen... De zegelring van mijn opa wordt ook gelijk gesoldeerd, die was stuk. Dus ben ik weer compleet straks...
Weer een stapje verder... bijna een half jaar na het overlijden van mijn paps... wat gaat de tijd toch snel...

scorpio
Lid
Berichten: 57
Lid geworden op: Za 24 Mar 2012 17:22

Re: Mijn paps gaat langzaam kapot aan Alvleesklierkanker...

Berichtdoor scorpio » Wo 25 Apr 2012 12:08

Hey Carool,

Wat goed van die ring ! 5 Mei zal er vroeger zijn dan je denkt ;)
En ja hoor ... het leek op een verkooppraatje jouw uitleg over de eerste mindfullness training. Ben nu wel benieuwd naar het vervolg. Lukt het je al wat om rustig te worden ?
Ik ga ook informeren of ze hier geen trainingen geven in de buurt .. vroeger mediteerde ik met "autogene training" en dat ging heel vlot, maar het lukt me niet meer nu en ik voel ook heel sterk de behoefte om rustiger te worden zonder medicatie .. dus ..

Bij mij is het vandaag twee maand geleden dat mijn pa stierf .. en het lijkt of m'n verdriet nog intenser wordt :s
Hopelijk met de tijd vind ik mezelf weer volledig terug en kan ik het beter plaatsen.

Veel liefs,
Ann

CaroolXXX
Lid
Berichten: 66
Lid geworden op: Vr 04 Nov 2011 13:51

Re: Mijn paps gaat langzaam kapot aan Alvleesklierkanker...

Berichtdoor CaroolXXX » Wo 25 Apr 2012 13:41

Hoi Ann,
haha, ja dat praatje... Nou ik heb elke dag die meditatie moeten doen, en ik moet zeggen, of ik val in slaap, of ik heb mijn hoofd er niet bij... dit is te traag... Ga ik ook wel aangeven, vanmiddag ga ik voor de tweede keer... Er zijn vier soorten meditatie in deze behandeling, dus ben benieuwd naar die andere drie, hopelijk zijn die ietsje actiever zodat ik niet in slaap val, al is het natuurlijk wel lekker zo'n hazenslaapje...
Dit wordt overigens vergoed door het ziekenfonds... ik had een verwijsbrief van de huisarts, het enige wat ik moet betalen is 50 euro voor het "lespakket".

Ik herken wel wat je zegt, mijn verdriet werd ook pas later heftiger...
De eerste maand ben je nog in de regelmodus, de tweede maand toch best wel met mijn moeder en mijn werk bezig geweest...
Daarna was ik aan de beurt...
Ik moet zeggen dat ik er nu wel redelijk mee om kan gaan... Al heb ik af en toe nog momenten dat ik verwacht dat ie kan bellen, of dat ik hem zomaar weer kan zien... Ik ga volgende week 2 nachtjes naar de camping met mijn meisje... Zal ook wel heel raar zijn... Slaap ik in het bed waar hij altijd lag met mijn moeder... Zit ik in hun tuin... ...

Ik kijk uit naar mijn ring... Ik denk dat dat ook wel weer een hele stap van acceptatie is dat ie er echt niet meer is...

Geef het de tijd Ann, dat doe ik ook... en ik lees bij velen hier op het forum dat het helemaal niet raar is dat het zolang duurt...

Dikke knuffel, Carool

Meesje
Lid
Berichten: 134
Lid geworden op: Za 26 Feb 2011 19:57
Locatie: Putten
Contact:

Re: Mijn paps gaat langzaam kapot aan Alvleesklierkanker...

Berichtdoor Meesje » Do 26 Apr 2012 05:45

In slaap vallen is heel normaal bij een meditatie, want je ontspant, dat is juist heel goed, ga dan niet liggen maar bv rechtop zitten en je mag het altijd zo aanpassen zoals jij het prettig vind. Die mensen geven je een handvat. Ik heb ook wel eens een opdracht gekregen en dat was totaal niet wat ik prettig vond, dus gemediteerd met dingen die ik wel prettig vond en dat werkte prima. Google maar.
Ik mediteer al jaren en heb mensen ook begeleid hiermee.

Ik ben ook benieuwd naar je ring.

CaroolXXX
Lid
Berichten: 66
Lid geworden op: Vr 04 Nov 2011 13:51

Re: Mijn paps gaat langzaam kapot aan Alvleesklierkanker...

Berichtdoor CaroolXXX » Za 05 Mei 2012 15:05

Vandaag mijn ring met het as van mijn paps opgehaald... Hij is mooi, ik ben er blij mee, weer een stapje verder in de verwerking... Op de weg terug naar huis kreeg ik toch wel een brok in mijn keel... Nu is hij altijd bij mij... Dat voelt wel heel fijn...

Hoi Diaan, thanx voor de tip, ik ben idd gaan zitten en dat ging beter... gisteren voor het eerst de lig yoga gedaan, ik geloof dat dat meer iets voor mij is... Voelt beter om net ff wat actiever bezig te zijn, toch wel gecontroleerd en geconcentreerd op je ademhaling en met je lichaam te werken... Blijf ik meer bij ;)
De ademhalingsoefeningen zijn ook wel relexed, even terugkomen naar het hier en nu en dan ga je weer verder...

Fijn weekend allemaal...
Knuffs Carool

Meesje
Lid
Berichten: 134
Lid geworden op: Za 26 Feb 2011 19:57
Locatie: Putten
Contact:

Re: Mijn paps gaat langzaam kapot aan Alvleesklierkanker...

Berichtdoor Meesje » Za 05 Mei 2012 18:32

Fijn he dat idee dat ie bij je is. En het is soms leuk om mensen de stuipen op het lijf te jagen haha.
Mensen zien mijn hanger en vinden het prachtig en vragen wat het voor moet stellen en als ik dan vertel dat ma er in zit ....haha.

Als je met dit soort zaken bezig bent is het belangrijk om te weten dat je MOET doen wat JIJ wilt, de mensen die jouw begeleiden, geven puur tips en truuks. Je bent vrij om het in te vullen zoals je het zelf het prettigst vind. Het grappige is juist, dat als je hier mee bezig bent, dat mensen roepen dat je zweverig bent, het is juist het tegendeel, je bent namelijk bezig om je beide benen op de grond te krijgen, dus te aarden en alles op een rijtje te zetten. En ja, het zit tussen je oren. Moet wel anders kan je dingen niet op een rijtje zetten en tot rust komen. Maar als het werkt voor jouw dan werkt het!!!! Ongeacht de opmerkingen.
Altijd grappig zulke opmerkingen daaraan merk je dat die mensen het niet helemaal begrijpen.

CaroolXXX
Lid
Berichten: 66
Lid geworden op: Vr 04 Nov 2011 13:51

Re: Mijn paps gaat langzaam kapot aan Alvleesklierkanker...

Berichtdoor CaroolXXX » Do 10 Mei 2012 13:34

Hey Diaan,
Dank je voor dit inzicht, zo had ik 'm nog niet bekeken, maar je hebt helemaal gelijk... Je staat vaak op de automatische piloot waardoor je niet bewust bent waar je mee bezig bent, en wij leren nu juist om je bewust te zijn van het feit dat je op de automatische piloot staat en schakelt die uit... Dat is fijn... En het feit dat als je je een keer "niet zo" voelt dat dat helemaal niet erg is, accepteren... Ik merk dat het met kleine stapjes beter gaat... Ik slaap weer redelijk goed, heb meer goeie momenten en zing af en toe weer mee met de muziek op de radio... Dat is iets wat ik heel lang niet heb gedaan... Dat viel me vandeweek op in de auto, he... ik zing weer mee... Muziek is mijn leven, ik vind het altijd heerlijk, maar de afgelopen maanden ging het helemaal langs me heen...
Ik moet zeggen dat ik het mediteren nog wel wat zweverig vind, maar dat is iets persoonlijks denk ik... Ik vind de yoga daarentegen helemaal lekker om te doen, is eigenlijk hetzelfde, je bent ff helemaal met jezelf bezig, maar toch ook lichamelijk actief... Letterlijk je balans vinden... ;)

Mijn ring doet me ook goed, ik merk dat ik elke keer glimlach als ik ernaar kijk, het voelt zo fijn om 'm bij me te dragen, voelt completer...

Dikke knuffel...

CaroolXXX
Lid
Berichten: 66
Lid geworden op: Vr 04 Nov 2011 13:51

Re: Mijn paps gaat langzaam kapot aan Alvleesklierkanker...

Berichtdoor CaroolXXX » Wo 16 Mei 2012 10:36

Vandaag precies een half jaar geleden is mijn vader overleden... Toch best beladen... Zelf niet eens bij stil gestaan, maar doordat mijn schoonzus het op facebook had gezet toch wel een klap in het gezicht... Een heel verdrietig gevoel en een groot gemis valt over me heen... ronduit KUT!
Het is af en toe nog zo onwerkelijk, soms vergeet je dat ie er niet meer is en verwacht je nog zomaar een telefoontje waarin hij vraag hoe het gaat, of zoals zaterdag geven wij een feestje, en dan komt alleen mijn moeder... Want hij is er niet meer...
Ik zou er zoveel voor over hebben om de klok terug te draaien en ... tja... wat dan... het kan toch niet meer... zo jammer...
Ik wou dat ik kon toveren, dan was ie er weer, kon hij er nog lekker bij zijn, gezond en wel, zonder ziekten, zonder ellende...
Maarja, dat gaat niet he... dat weten we ook wel, maar toch...

Vandeweek was ik bij een bijeenkomst voor slechtzienden (mijn schoonzus is vanaf haar geboorte erg slechtziend).
Daar zaten we op een moment in een kleine groep en daar was een man van rond de 60. Hij was aan het klagen dat hij diabetisch type 1 had, slechte nieren en hypo's en het vooruitzicht dat hij blind zou gaan worden op enig moment... zijn zicht is al wat aan het achteruit gaan... Hij maakte de opmerking dat hij diabetisch veel erger vond dan kanker... Nou, ik zakte zowat door mijn stoel heen, er kwam zo'n walgelijk gevoel over mij heen, werd er ff helemaal stil van...
Het zat me helemaal niet lekker... Toen de groep weer naar de rest moet heb ik hem toch even aangesproken dat ik zijn opmerking absoluut niet kon waarderen en dat het me heel erg stak. Ik snapte zijn redenering wel, dat hij veel onbegrip krijgt over het feit dat hij "maar" diabetisch had, maar ik heb hem gezegd dat je het absoluut niet zo mag zeggen en dat die opmerking mij pijn heeft gedaan. Hij bood wel zijn excuses aan, ik denk dat hij die opmerking niet meer zo snel zal plaatsen, hij voelde zicht toch wel erg ongemakkelijk.. Wat een idioot... Hij gaat dan in de toekomst misschien niet meer zien, maar hij leeft nog wel, tuurlijk, met ongemakken, maar kom op zeg, get over it! Geniet van wat je wel kan, geniet van het feit dat je nog mag leven. Leer ermee omgaan.
Zo, dat ben ik ff kwijt...

Lieve groetjes, Carool

CaroolXXX
Lid
Berichten: 66
Lid geworden op: Vr 04 Nov 2011 13:51

Re: Mijn paps gaat langzaam kapot aan Alvleesklierkanker...

Berichtdoor CaroolXXX » Do 05 Jul 2012 15:42

Vandaag is mijn paps jarig...
Werd wakker met verdriet, en dat gaat eigenlijk de hele dag al zo...
Denk erg veel aan hem, leuke dingen, verdrietige dingen, dingen die ik met hem heb meegemaakt, dingen die hij gaat missen...
Ik mis hem heel erg...

Een klein gedichtje wat zo passend is...

Elke dag kijk ik naar je foto
met een lach en soms een traan
Pap ik mis je zo vreselijk erg
waarom ben jij uit ons leven gegaan

Dit is het eerste jaar
waarin je ons verliet
Heb gelukkig leuke herinneringen
waarbij ik met volle teugen van geniet
Je bent vandaag jarig dan zou je 62 worden
het is je alleen niet gegund

Je was een lieve en een goeie vader
en stond altijd voor iedereen klaar
Ben zo blij dat ik jou als vader had
want mijn leven met jou was zo dierbaar

Mandy mist je ook heel erg
En komt soms met vragen dat doet pijn
want je was een opa om trots op te zijn
Ik zal Mandy alles over jou vertellen
dat verzacht voor ons een beetje de pijn

Lieve papa ik zal je nooit vergeten

bri
Lid
Berichten: 36
Lid geworden op: Di 25 Okt 2011 14:06

Re: Mijn paps gaat langzaam kapot aan Alvleesklierkanker...

Berichtdoor bri » Wo 11 Jul 2012 16:38

dat heb je heel mooi gescheven meis
komt uit je hardje :wink:
en logies dat je nog veel aan je vader denkt dat zal altijd zo blijven.
veel liefs bri

CaroolXXX
Lid
Berichten: 66
Lid geworden op: Vr 04 Nov 2011 13:51

Re: Mijn paps gaat langzaam kapot aan Alvleesklierkanker...

Berichtdoor CaroolXXX » Vr 16 Nov 2012 17:13

Vandaag 1 jaar geleden is mijn paps overleden...
Rare dag vandaag, de hele week eigenlijk al...

Op zich gaat het wel heel goed met mij... ik heb het allemaal wel een plekje gegeven, vandaag is toch zo'n dag dat alles weer even voorbij komt, je staat er toch wat meer bij stil.
De momenten dat ik echt verdrietig ben worden steeds minder, dat is wel heel fijn... De herinneringen worden steeds meer, met muziek of een omgeving sta je toch net even wat meer stil bij de dingen die ik met mijn paps heb meegemaakt.

Ik ben acht maanden thuis geweest met een burn out en heb heel goed kunnen nadenken wat ik wil in mijn leven...

Mijn oude baan heb ik achter me kunnen laten, fijn...
Ik heb per 1 oktober een ontzettend leuke nieuwe baan, werk 1 hele dag en de rest van de week tot half 2, heerlijk!
's ochtends lekker rustig aan opstarten, 10 minuutjes naar mijn werk rijden en om 9 uur beginnen...
Leuke mensen om mij heen, leuke branch, geweldige sfeer, geen ellebogenwerk, ze waarderen mijn aanwezigheid...

2 maanden geleden kreeg ik te horen dat een hele goeie vriendin van mij borstkanker heeft, dat was wel even schrikken...
Het enige waar ik aan kon denken en wat ik belangrijk vond was te horen of ze wel of geen uitzaaiingen heeft...
Dat is voor mij toch wel het belangrijkste omdat de kans op genezing dan eigenlijk wel heel erg aanwezig is...
Gelukkig geen uitzaaiingen en ze is heftig aan de slag met chemo en daarna krijgt ze een borstbesparende operatie... komt wel goed, ben ik van overtuigd!

Ik sta anders in het leven, ik wil dat graag, heb gezien hoe snel het voorbij kan zijn en geniet veel bewuster van de dingen die gebeuren of er simpelweg gewoon zijn...
Dat vind ik heel fijn...

De relatie met mijn moeder is ok, het is te doen zo, ik had nooit zo'n hele goeie band met haar, of zeg eigenlijk maar, helemaal niet...
Ik trek het allemaal wel, als het maar niet teveel wordt...

Wat mij wel opvalt is dat als mensen altijd wel naar mijn moeder vragen, hoe gaat het met haar, trekt ze het, doet ze het goed...?
Soms irriteert met dat mateloos, IK ben mijn vader ook kwijt geraakt! En eigenlijk wordt er dan niet naar mij gevraagd... maakt mij wel eens boos...

Ach ja, weet je... het is goed zo... Ik spring van de hak op de tak, hier laat ik me ook niet al te veel zien, schrijf het eigenlijk meer voor mijzelf weg...
Fijn om het in de toekomst, als ik er behoefte aan heb ff terug te lezen... wetende dat dat ook ok is...

Voor wie dit heeft gelezen, dank je wel... dikke knuffel en sterkte voor de situatie waarin je zelf verkeert...
Liefs, Carool

bri
Lid
Berichten: 36
Lid geworden op: Di 25 Okt 2011 14:06

Re: Mijn paps gaat langzaam kapot aan Alvleesklierkanker...

Berichtdoor bri » Wo 28 Nov 2012 18:51

hey meis
ik heb je verhaal gelezen ik vind het dapper van je om zo alles op papier te zetten en dat je het nog eens terug kan lezen dat kan allemaal helpen en je dingen weer terug hallen met wat je gedaan hebt samen met je paps ik ben trots op je hoor :wink:
alles krijg op een geven moment een plekje maar alle leuke dingen blijven bij je en dat je pa trots op je is dat is een ding wat zeker is.
hij zal over je schouder mee kijken wat je doet .
maar je bent al aardig op weg super meis dikke knuffff xxxx

AngelOperm

cambridge eye doctors brookline

Berichtdoor AngelOperm » Ma 21 Jan 2019 14:00

oakley prescription sunglasses dealer http://gificlimited.com/shop/acheter-sp ... ligne.html birth control pill name


Terug naar “Alvleesklierkanker”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 10 gasten