mijn lief is er niet meer

Getrouwd of samenwonend en dan je partner verliezen door kanker. Hoe pak je je leven weer op? Hoe moet je verder?
noukipouki
Lid
Berichten: 3
Lid geworden op: Di 01 Dec 2009 17:13

mijn lief is er niet meer

Berichtdoor noukipouki » Di 01 Dec 2009 17:37

hallo allemaal,

[size=150]eind maart 2009 is mijn man overleden, veel te jong (59) en ik zit nu, acht maanden later nog steeds in dat zwarte gat. Waarom?????
Het is zo moeilijk allemaal, en al die "vrienden"die niets meer laten horen, ik begrijp er niets van.
Ik lees momenteel het boek "je mag me altijd bellen"van Karin Kuiper. Daardoor wordt veel duidelijk, het ligt niet steeds aan mij, ik KAN niet bellen, ik WIL niet de zielige weduwe zijn die alleen maar met haar ellende-verhalen belt.
Waarom komen mensen niet zelf op het idee om eens leuk (zoals vroeger) onverwacht binnen te vallen of te bellen voor een leuke uitnodiging?
Gelukkig heb ik twee kinderen die heel lief zijn, maar zij hebben ook verdriet natuurlijk, dus ik wil hun ook niet steeds aan "hun kop zeuren",
En dan nog iets, iemand die belt en verbaasd reageert dat je verdrietig bent ( na 8 maanden) en dan roept; "dat is toch nu wel over zeker?" waar halen ze het vandaan?
soms kan ik zo boos zijn, op hem, omdat hij weg is, op de wereld, op de instanties die niet voor je doen wat je van ze mag verwachten.
Soms heb ik ook een fijne dag, dan word ik al blij wakker en ga lekker opruimen, papieren uitzoeken, kasten opruimen, enz. enz.
Of 's avonds naar een echt goede film kijken wil ook wel helpen, maar dan een paar uur later weer die dreun op je kop!
gelukkig heb ik leuk werk waar ik heerlijk mijn ei in kwijtkan, maar dat thuiskomen....... en zeker nu, in het donker.
Hij zxou op eerste kerstdag jarig zijn, ik denk dat ik maar in bed blijf met de kerst.....

Nou, lekker even stoom afgeblazen.
Wie wil mag reageren, lijkt me fijn om inderdaad met een lotgenoot te praten en ervaringen uit te wisselen.

dank alvast

martin1976
Lid
Berichten: 123
Lid geworden op: Do 08 Okt 2009 07:25
Locatie: Den Haag
Contact:

Re: mijn lief is er niet meer

Berichtdoor martin1976 » Di 01 Dec 2009 17:45

Hallo

Het is totaal niet onbegrijpelijk dat jij je nog zo voelt hoor. Je hebt lief en leed met elkaar gedeeld en als dat ineens weg valt is dat een groot zwart gat. Tijd zegt niks.
Ik snap ook nooit zo goed waarom mensen wegblijven maar helaas het gebeurt hard maar waar. Waarschijnlijk weten ook vrienden niet hoe ze er mee om moeten gaan.
Het lijkt me erg zwaar voor je komende feestdagen helemaal als je man ook nog jarig zou zijn misschien een idee om samen met je kinderen iets moois te doen?
Ik wil je alvast veel sterkte wensen en weet aan verdriet zit geen tijd verbonden.

Grt Martin
www.stinafo.nl Stichting Nationaal Fonds ´het gehandicapte kind´
Stinafo is een onafhankelijke organisatie die gehandicapte en chronisch zieke kinderen helpt grenzen te verleggen.

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: mijn lief is er niet meer

Berichtdoor stoffeltje » Di 01 Dec 2009 18:17

hallo noukipouki,
heel herkenbaar.
maar dan met mijn broer,en hoe mensen op mijn schoonzus reageerde en hoe ze zelf ermee omging.
op forum kwam iemand met een site voor mensen die hun partner verloren hebben.
ze staat onder partner verloren.
de site heet http://www.jjpv.nl
je kan hier of zowel daar terecht.
er zijn veel lotgenoten.
heb je het te moeilijk geef een gil er is vaak iemand aanwezig!
veel sterkte stoffel.

noukipouki
Lid
Berichten: 3
Lid geworden op: Di 01 Dec 2009 17:13

Re: mijn lief is er niet meer

Berichtdoor noukipouki » Di 01 Dec 2009 22:51

dankjewel Martin en Stoffeltje.
Uiteraard gaan de kinderen en ik wel kerst vieren in nagedachtenis aan pappa, spelletjes doen, lekker eten en cadeau'tjes onder de boom.
Het zal vreemd zijn maar ook fijn om dit samen te doen.
Verder werd ik vanavond gebeld door een vriend die mij uitnodigde voor 24 december 's avonds met een stel fijne mensen te komen eten, dat geeft weer een beetje licht aan deze dag.

noukipouki

stoffeltje
Lid
Berichten: 1370
Lid geworden op: Za 17 Feb 2007 23:24
Locatie: bennebroek

Re: mijn lief is er niet meer

Berichtdoor stoffeltje » Di 01 Dec 2009 23:04

hoi,
zo zie je dat er ook goede vrienden zijn.
laat de kinderen iets in de boom hangen voor hun vader of een kaarsje branden.
zo is hij er toch wat bij.
het is moeilijk maar het leven van jullie gaat door,er zullen nog veel moeilijke feestdagen komen.
probeer ook wat te ontspannen alleen en met je kinderen.
en geen gevoelens opkroppen,omdat andere denken dat alles weer goed is.
heel fijn dit te horen van je vrienden,ik weet hoe je dan aan partner of fam. lid kan denken.
liefs stoffel :wink:

martin1976
Lid
Berichten: 123
Lid geworden op: Do 08 Okt 2009 07:25
Locatie: Den Haag
Contact:

Re: mijn lief is er niet meer

Berichtdoor martin1976 » Do 03 Dec 2009 19:30

Zo zie je maar dat er ook hele goede vrienden zijn die je weer dat kleine beetje licht geven.
www.stinafo.nl Stichting Nationaal Fonds ´het gehandicapte kind´
Stinafo is een onafhankelijke organisatie die gehandicapte en chronisch zieke kinderen helpt grenzen te verleggen.

Chantal Koudenburg
Lid
Berichten: 8
Lid geworden op: Do 13 Aug 2009 13:02

Re: mijn lief is er niet meer

Berichtdoor Chantal Koudenburg » Vr 04 Dec 2009 13:16

Hoi,

Ja ik herken je verhaal. Mijn partner is nu iets meer dan 4 maanden geleden overleden. In het begin krijg je nog ontzettend veel aandacht, van familie, vrienden, collega's etc. Maar nu denken mensen ook dat je van je verdriet af bent. Weet ook niet wat dat is. Terwijl naarmate iemand langer dood is, je steeds meer verdriet krijgt, tenminste, zo ervaar ik het nu. De eerste maand na zijn dood heb ik in een soort roes/shock geleefd. Daarna kom je langzamerhand weer met beide benen op de grond en dringt het pas heel langzaam tot je door. Mensen die niet hetzelfde meegemaakt hebben als jij/ons, die snappen het niet.
Ik zit sinds kort bij een rouwgroep voor lotgenoten en daar heb ik in zoverre steun van dat iedereen precies dezelfde ervaringen heeft. Iedereen voelt zich ontzettend eenzaam in je verdriet.
Heel veel sterkte gewenst.
Groetjes,
Chantal

noukipouki
Lid
Berichten: 3
Lid geworden op: Di 01 Dec 2009 17:13

Re: mijn lief is er niet meer

Berichtdoor noukipouki » Vr 04 Dec 2009 16:37

Lieve Chantal,

Precies, die roes/shock.
Ik heb me sufgewerkt die eerste maanden...... opruimen, tuin aan kant maken, veel onnodige spullen weggegooid, een nieuwe slaapkamer voor mijzelf gemaakt, ander bed, enz. (vond ik heel nodig want ik zocht hem iedere nacht naast me).
Nu is ook een moeilijke tijd vanwege Sinterklaas en al die mensen die "leuk cadeau'tjes"lopen te kopen voor hun gezin, brr.
Heb jij dat boek gelezen van Karin Kuiper?
Is echt een "ogenopener", het ligt niet aan jou/mij dat we vinden dat er zoveel mensen niet meer interesse tonen.
Fijn dat je gereageerd hebt, dat geeft mij weer een sterker gevoel.
Weet je, uiteindelijk moeten we het alleen doen, er is niemand die komt aanbellen en je hand pakt en zegt; "kom maar, dan doen we het samen".
Ik weet niet of jullie kinderen hebben, maar dat is extra moeilijk, ik wil hun niet belasten met mijn gezeur, zij missen hem ook natuurlijk en hebben hun eigen verdriet.
Ik heb zelf als kind meegemaakt dat mijn vader jong overleed, niet te begrijpen of te overzien.
Sterkte wil ik jou ook wensen en hopelijk laat je nog eens iets horen.

groetjes van Anouk

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Re: mijn lief is er niet meer

Berichtdoor liddy » Vr 04 Dec 2009 17:38

Door aan de kinderen te laten zien dat jij het er ook moeilijk mee hebt, kun jij je kinderen helpen om te gaan met hun verdriet.
Als het je allemaal even te veel wordt en de kinderen merken dat, dan mag je dat zeggen.
Dan weten je kinderen hoejouw houding te plaatsen en zien ze aan jou hoe jij je even laat gaan en daarna jezelf herpakt.
Juist dat voorbeeld maakt dat je kinderen zien, dat er naast verdriet ook nog iets anders is.
Sterkte.

Chantal Koudenburg
Lid
Berichten: 8
Lid geworden op: Do 13 Aug 2009 13:02

Re: mijn lief is er niet meer

Berichtdoor Chantal Koudenburg » Wo 13 Jan 2010 17:04

Hoi Anouk,

Hopelijk heb je de feestdagen een beetje overleefd. Ik vond het in ieder geval heel erg moeilijk. Zeker op oudjaar, want toen zouden Arjan en ik elkaar 2 jaar gekend hebben. Het rare is (weet niet of jij dat ook hebt), is dat je aan de ene kant blij bent dat het jaar 2009 voorbij is en aan de andere kant zie ik vreselijk tegen het nieuwe jaar op zonder Arjan. Ikzelf heb drie, nog vrij jonge kinderen in de leeftijd van bijna 14, 11 en 9 jaar. Ik ben gescheiden en zij wonen bij mijn ex-man, maar ik zie ze heel regelmatig. Zij konden het ontzettend goed met Arjan vinden en gingen ook van hem houden. Maar kinderen zijn heel flexibel en pakken heel snel hun eigen leventje weer op. Als ze bij mij zijn, zien ze mijn verdriet ook en daar hebben ze het soms wel moeilijk mee. Ze willen hun moeder natuurlijk ook gelukkig zien.
Ik heb gelukkig ook een leuke baan waar ik mijn ei in kwijt kan, maar wat jij ook zegt, dat thuiskomen blijft verschrikkelijk. Zodra ik de sleutel in de voordeur steek, ga ik me al rot voelen. Het klopt dat iedereen maar vind dat je nu een beetje over die rouw heen moet zijn. Dat merk ik op mijn werk ook. Er zijn maar enkele collega's waar ik af en toe nog kan uithuilen, maar het valt me op dat niemand meer vraagt hoe het eigenlijk met me gaat. Ik heb inderdaad ook het boek van Karin Kuiper gelezen en het is net of je het zelf hebt geschreven. Ik ben van plan om het binnenkort nog een keer te gaan lezen. Heb ook het boek van Kluun gelezen, 'Komt een vrouw bij de dokter" en heb de film gezien. Wel indrukwekkend. Van Arjan zijn familie hoor ik helemaal niets meer, maar dat hoofdstuk heb ik voor mezelf afgesloten. Mooi weer spelen tegen mij toen hij zo ziek was en nu laten ze je vallen als een baksteen. Soms kan ik me daar nog kwaad over maken, maar ik weet dat ik het van me af moet zetten. Heb genoeg andere dingen aan mijn hoofd.
Het is nu bijna 6 maanden geleden, maar ik kan ook niet echt zeggen dat ik me beter voel. De ene dag gaat het wel en de andere dag voel ik me weer zo down als ik weet niet wat. Dan krijg ik een soort paniek gevoel over me vanwege het feit dat ik Arjan nooit maar dan ook nooit meer zal zien en dat is haast niet te verkroppen. Zou het ook wel fijn vinden om contact met je te houden.
Liefs en hou je goed!
Chantal

GeorgeVoK
Lid
Berichten: 12
Lid geworden op: Wo 27 Mei 2020 17:12
Locatie: Australia
Contact:

mijn lief is er niet meer

Berichtdoor GeorgeVoK » Za 30 Mei 2020 03:08

Wel vreemd dat hij sterft voor de dag dat hij het openbaar zou maken. Hij stond gewoon het 2de termijn Obama in de weg en dat vonden de puppetmasters maar niks. Of het is toch een hartaanval maar dan wel heel toevallig. Terugkijkend naar de geschiedenis van de Vs zijn er meer opmerkelijke stergevallen van invloedrijke personen die geen natuurlijke dood zijn gestorven en ik denk dat je Breitbart gewoon op die lijst kan zetten, helaas.

R.I.P. Andrew Breitbart
CHATEX bot-messenger technologies tends to make crypto exchange offered to anybody with a common smartphone


Terug naar “Ik heb mijn partner verloren”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten