Hoi Schorpioentje,
Ik ben zooo blij dat het met je kleinzoontje weer wat beter gaat.
Maar..idd nog wel een lange weg te gaan.
En ook zo zwaar voor dat manneke, en ook voor jullie.
We hopen dat alles goed gaat verlopen...hoop doet leven!!
Wat jammer dat je nog steeds zoveel pijn in je schouder,
heup en benen hebt.

Ben benieuwd wat daar de oorzaak van is.
Maar...als je eenmaal in die molen zit... ik weet er alles van.
Ik hoop voor je dat je ook geen diabetes hebt. Ik ga voor je duimen
dat alles weer eens goed mag gaan.
Leuk dat je nog verjaardagen voor de boeg hebt; zelf de 22e jarig..
hoe oud wordt je dan? Ik ben vorige maand 54 geworden, dat kunnen
er al veel niet meer zeggen, dus probeer van iedere dag te genieten
(ook al is dat niet altijd gemakkelijk he)
Ik heb woensdag de uitslag van het maagonderzoek gehad;
met de maag is alles oke, heb alleen een chronische ontsteking in
de maag, maar daar valt mee te leven. Ik moet alleen uitkijken met
wat ik eet, anders zit ik zo weer op de wc.
Maar... het eerste keer maagonderzoek ging toch niet; de slang ging
niet ver in mijn slokdarm; dat kwam omdat er IETS zit.
Dit heeft hij de 2e keer geconstateerd...
Nu moet ik 21 november een slikfoto maken en de 27e bij een KNO-arts komen;
zit nu dus wel weer in spanning wat DAT nou weer is...
Die rotmolen he....
Ik heb de laatste tijd ook heel veel pijn weer aan mijn poepertje;
word er helemaal tureluur van.. zit ook best wel in een dip en doe
veel huilen... echt een rottijd..
Ook bij Nicole komen nu (na 7 maanden) de pijnen; ze heeft
gisteren een darmonderzoek gehad en de artsen zeiden dat er veel
littekenweefsel zat, maar dat ze daar nog niks aan kunnen doen,omdat
het nog te kort na de bestraling is. Misschien gaan ze straks haar anus
een beetje oprekken.
Maar hoelang zitten wij er al mee? Ik weet het ook allemaal niet meer,
alleen dat het vreselijk K... is!
Ik moet de 20e weer bij de oncoloog zijn, misschien dat hij een oplossing
weet voor de pijn met plassen en poepen. Ik heb er een hard hoofd in, maar
we moeten maar blijven hopen dat ooit eens de pijn weggaat (of in ieder geval
een stuk minder wordt).
Nou meid, dat was wel weer een heel verhaal
Ik ga voor je duimen dat alle pijnen bij je minder gaan worden en hoop
dat voor jou echt alles zonniger gaat worden.
Hoop weer snel iets van je te horen en wens jullie een heel prettig
en gezellig weekend toe.
Lieve groetjes van Jacqueline