Mamsie

[hooge40]

Hallo,

Hier bij wil ik ook ff mijn zegje doen.
Ik ben 31 jaar krijg 2 weken geleden te horen dat mijn moeder (51) kanker heeft en dat er niks meer aan te doen is.
We hadden nooit verwacht dat zij dat zou krijgen, we hebben dr nooit horen klagen over iets en je gaat voor pijn in je onderrug het ziekenhuis in s'nachts 3 uur later lig je op de afdeling dat ze het niet vertrouwen en de volgende dag wordt je naar huis gestuurd met pijnstillers.
Dag later krijgt zij een telefoontje dat ze met spoed naar het ziekenhuis moet komen. wat krijgen we een dag later te horen dat ze longkanker heeft en dat ze niet meer behandeld kan worden.
Leek wel dat de wereld onder me voeten getrokken werd.
Na een paar dagen dat we het allemaal een beetje en plekje hebben kunnen geven voor zover mogelijk heeft mijn moeder besloten toch 2 chemo kuren te ondergaan dr mee weg gaan doet het niet maar verlengt wat zeggen ze.
En me moeder wil dat zodat ze aan ons kan laten zien dat ze er alles aan heeft gedaan om te strijden er tegen.
vandaag onder gaat ze de eerst chemokuur.
En ik ben nu op dit moment zo bang dat ze er zo ziek van wordt, terwijl ze dr nu nog leker voelt.
Oke de stem is erg slecht geworden hoest veel net alsof er slijm in de keel zit.
Maar waar ik zo bang voor ben is dat z ziek wordt en dat ze de laaste weken maanden (jaren zit er hellaas niet in) ziek moet doorbrengen, terwijl ze nu niet echt ergens last van heeft behalvede stem, en dat ze snel moe is.
Kan erop dit moment gewoon niet van slapen zit er zo mee in me maag erg buikpijn heb ik nu, ben denk ik nog banger dan me moeder.
En dan nu ook weer de feestdagen voor de deur en iedereen hoor je al plannen maken en ik heb zo iets mensen heb wel wat anders aan me hoofd me denk vermochen is zo raar geworden door alles.
Tv kijken doe ik al heel anders voor mij gevoel gaat alles over de dood of kanker, ik weet leg aan mij.
Me hoofd zoveel vragen dwalen rond in mijn gedachte die ik aan dr wil vragen, maar wanneer is dat moment er nu dat je dat kan vragen aan haar?
Ik wou me verhaal hier gewoon ff kwijd weet niet of het helpt maar je weet nooit. het is warig geschreven allemaal maar zo voel ik me ook.
Nou wil nog 1 ding zeggen ik weet dat ze dit hier niet leest maar toch:
Mamsie veel sterkte straks zal aan je denken.
Liefs,

Je Zoon.

Mensen die raad voor me hebben over er mee omgaan is erg welkom.

[Miep]

Hoi,

Ik kan me héél goed voorstellen hoe je je moet voelen... Mijn moeder is vorig jaar aug. ziek geworden; kleincellig longkanker; ongeneeslijk. Mijn moeder heeft heel wat chemokuren en 40 bestralingen gehad maar is helaas 15 sep jl. gestorven, op 52- jarige leeftijd. Het is nog steeds zóóó onwerkelijk, dat onze KANJER er niet meer is!

Maar ff terugkomend op jouw verhaal, tja... wat moet ik zeggen? Ik wéét hoe je je voelt en dat de wereld helemaal op z'n kop staat en dat je je vaak kan ergeren aan mensen die zich druk maken om de kleinste shit- dingen, zoals wat ze b.v. aan gaan trekken met kerst, enz. enz. Maar dat moet je ze toch maar proberen niet kwalijk te nemen want als je het zelf niet hebt meegemaakt kun je je ook erg moeilijk voorstellen wat het voor een inpact heeft op je leven en je manier van denken.

Je vraagt tips over hoe je hier mee om kunt gaan... Ik ken je persoonlijkheid niet maar ik vond t heel prettig om er over te praten met mensen en me niet op te gaan sluiten. Ik denk dat dat voor iedereen heel belangrijk is. En VRAAG en ZEG tegen je moeder álles wat je kwijt wilt. Nu kan t nog, en hopelijk nog heel lang maar dat is nu juist wat zo onzeker is! Zég dat je van haar houdt en vraag vraag vraag!!!!!

Ik wil je heel heel veel sterkte wensen en als je zin hebt om je hart te luchten kan dat hier natuurlijk!!!!!!

Groetjes Miep (25)

[www.borrysweb.nl]

Na 5 weken van strijden is op 17-11-2005 om 11.00 uur me mamsie overleden.
Rust zacht Mams X

[sjelly]

Na 5 weken van strijden is op 17-11-2005 om 11.00 uur me mamsie overleden.
Rust zacht Mams X

gecondoleerd met het verlies van je mams

zal een kaarsje branden
en héél veel sterkte

groetjes Elly

[miep]

Gecondoleerd met het grote verlies van je mam.
Heel veel sterkte.........

Miep

[Gast]

Ik heb net voor het eerst je verhaal en je onzekerheid over je moeder gelezen. Helaas eronder dat je ook al afscheid van haar hebt moeten nemen.. Ik kan je alleen nog maar heel veel sterkte wensen om dit verdriet te moeten dragen..

[zeester]

Na 5 weken van strijden is op 17-11-2005 om 11.00 uur me mamsie overleden.
Rust zacht Mams X

zit een beetje verward hier alles te lezen en heel je verhaal over jouw moeder en je angst en wat er na 5 weken al is gebeurt
wens je alle sterkte is zo makkelijk gezegd maar weet uit ervaring heb zelf non hotchkin wat het met je naaste doet ben pas 39 en m,n meissie van 13 kan mij nog niet missen maar ook op jouleeftijd blijf je als moeder onmisbaar he!!!!!!!!!
sterkte astrid