Binnen 4 weken dood door chemo-kuur.

Op dit forum kun je praten over het verlies van een van je ouders. Dit forum is voor jonge mensen van 10 tot 35 jaar.
Debbie
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Zo 20 Apr 2008 00:45

Binnen 4 weken dood door chemo-kuur.

Berichtdoor Debbie » Zo 20 Apr 2008 03:15

Hallo,

Om dit verhaal te vertellen wil ik graag eerst iets duidelijk maken om verwarring te voorkomen.
Ik ben opgegroeid met 2 moeders, ja... mijn ouders zijn lesbisch.
Ze zijn ondertussen al 33 jaar samen en hebben 1 dochter (ikku) van 25 jaar waar ze samen voor hebben gekozen, ik ben er gekomen dmv kunstmatige inseminatie.
Om de verwarring dus te voorkomen zal ik mijn "biologische" moeder aanduiden als (echte)moeder, ookal vindt ik mijn "niet-biologische" moeder nét zo mijn echte moeder !!!

Afgelopen jaar November (2007) kreeg mijn moeder te horen dat ze waarschijnlijk al 15 jaar baarmoederhalskanker had, de tumor was ongeveer 8 cm groot.
Ondanks dat geloofde de artsen, en waren ze er ook echt van overtuigd, dat mijn moeder heel goed te helpen was met een chemokuur.
Het duurde nog wel een tijd voordat ze dan ook kon gaan beginnen met de chemo-kuur, maar daar zijn we achteraf wel heel blij mee.
Het ging allemaal plaatsvinden in Daniël den Hoed in Rotterdam.
Ondanks de hoge bloeddruk die ze de hele tijd had ging de 1ste chemo goed, ze was een beetje hyper ervan geworden, maar dat is 1 van de bijwerkingen.
Ze moest toen 2 dagen totaal in het ziekenhuis blijven, daarna kon ze weer naar huis, wat allemaal goed is verlopen.
De volgende week weer naar het ziekenhuis, de 2e chemo ging er ook in, alleen nu kreeg ze het gelijk heel heet van binnen, ook een bijwerking, later hervatte ze de chemo weer, alleen lieten ze het langzamer erin lopen, maar het ging wel goed.
Woensdag kwam ze weer naar huis waar ze veel sliep en vrijdag ochtend krijgt ze Avasie, ze kan nog wel begrijpen wat je zegt maar zelf kan ze bijna helemaal niks meer zeggen, dat komt door een beroerte.
Pas na 5 uur is ze eindelijk in Daniël den Hoed.
De rest van die dag en avond bleef ze wel stabiel, ze was alleen erg moe.
S'avonds zijn we naar huis gegaan terwijl mijn moeder in het ziekenhuis achterbleef.
De volgende ochtend gaan m'n (echte)moeder, m'n vriend en ik weer naar m'n moeder toe in het ziekenhuis.
Ze zat in haar kamer op het randje van haar bed met iets in haar handen, ze ziet ons en lacht echt héél lief.
M'n (echte)moeder geeft haar een knuffel en een zoen, ik geef haar ook een knuffel en een zoen, ik doe een stap terug en ze krijgt de eene hersenbloeding na de andere met nog epileptische aanvallen ertussendoor.
Gelijk komen m'n (echte)moeder en ik in actie en mijn vriend roept de zusters.
Allebei mijn moeders en ik werken in de verpleging, m'n moeder als nachthoofd, ze was net 3 jaar met pensioen.
Toch is er niet heel veel wat je kan doen ookal probeer je zoveel mogelijk.
Ik stond aan de linkerzijde van m'n moeder en hield haar hand vast, ze bleef maar met d'r lichaam trekken en met d'r ogen bleef ze me aankijken alleen steeds glaziger, d'r eene lichaams helft werkte steeds slechter als de andere en d'r tong ging ook uit d'r mond hangen wat kenmerken zijn van hersenbeschadiging.
Ondertussen blijft mijn (echte)moeder de artsen vertellen wat ze moeten doen en welke medicijnen ze moeten geven, maar het ging allemaal zo snel en binnen een aantal minuten waren de hersenen van mijn moeder al zo beschadigd dat we volgens mij binnen een half uur te horen kregen dat ze terminaal was en misschien nog maar 2 tot hoogstens 3 dagen te leven had.
Vanaf toen hebben m'n (echte)moeder en ik elkaar óm de 24 uur afgelost in het ziekenhuis om zelf de palliatieve zorg te geven aan m'n moeder, dat heeft 14 dagen geduurd.
Op 14 Februarie is ze overleden rond half 5 in de middag op Valentijnsdag.
Zelf vinden we dat wel een mooie dag omdat die dag staat voor de liefde, en voor mij was mijn moeder een en al liefde.
Ze was nét 63, d'r verjaardag is 30 December.

Als ze geen chemo had genomen en alleen bestraling had ze alsnog jaren lang kennen leven.
Nu was ze binnen 4 weken ná d'r eerste chemo gewoon dood.


Debbie.
Laatst gewijzigd door Debbie op Do 24 Apr 2008 23:37, 1 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
liddy
Senior Lid
Berichten: 3074
Lid geworden op: Vr 02 Jun 2006 23:27
Locatie: Tilburg/Utrecht

Berichtdoor liddy » Zo 20 Apr 2008 14:37

Wat een verhaal.
Hieruit blijkt maar weer dat kanker zo onvoorspelbaar is.
Zou het kunnen dat je moeder 'vlucht' in een nieuwe relatie, omdat de realiteit voor haar niet te hanteren is?
Hopelijk lukt het je om in gesprek te blijven met je moeder.
Zij zal er toch wel begrip voor hebben dat jij er moeite mee hebt.
Ik wil je heel veel sterkte wensen, want er komt zo wel heel veel op je pad.

trijntjewinkel
Lid
Berichten: 2
Lid geworden op: Wo 03 Sep 2008 15:11

Berichtdoor trijntjewinkel » Wo 03 Sep 2008 15:21

Hoe weet je dat je moeder is overleden als gevolg van de chemokuur?
Je schrijft dat je moeder nog heel lang had kunnen leven met alleen bestraling. Ik neem aan dat de artsen je dit verteld hebben.
Zij wisten dat blijkbaar dat je moeder met bestraling nog heel lang had kunnen leven. Toch hebben ze haar dit onthouden en haar in plaats daarvan chemo voorgeschreven waaraan ze dan ook is overleden. Dit betekent dus dat je moeder is overleden door het onjuiste handelen van de artsen. Immers, ze had eigenlijk bestraald moeten worden, je zegt zelf dat ze dan nog heel lang had kunnen leven. Ik neem aan dat je dit weet omdat de artsen je dit gezegd hebben.
Als dit inderdaad zo is, moet je de artsen aanklagen bij het medisch tuchtcollege. Ze hebben je moeder dan een heel verkeerde behandeling gegeven als gevolg waarvan ze is overleden.

monique1967
Lid
Berichten: 1
Lid geworden op: Di 23 Sep 2008 23:05

Berichtdoor monique1967 » Di 23 Sep 2008 23:34

Hoi Debbie,

Ik heb ook net mijn moeder verloren. Ik heb gegoogled naar hersenbloeding en chemokuur en kwam jouw verhaal tegen.
Mijn moeder is afgelopen woensdag (17 september 2008) overleden als gevolg van een hersenbloeding. Na 6,5 jaar kanker gehad te hebben.
Haar kanker is begonnen met borstkanker en uitgezaaid naar botkanker.
Ook zij had na de eerste chemokuur last van een brandend gevoel in haar aderen. Nadat het infuus langerzamer gezet was ging dat beter. (dit was in 2002) Na bestraling en chemo d.m.v. tabletten zou zij eigenlijk toch nog een chemokuur krijgen door het infuus. Vanaf 5 september had ze aangezichts verlamming maar het praten, eten en drinken ging nog goed. 's Maandags toch naar het ziekenhuis gegaan maar de neuroloog zei dat het waarschijnlijk kwam door de pijn en stress maar dat bij 9 van de 10 gevallen het vanzelf weer bij zou trekken. Twee weken later kon ook zij niet meer praten. Dinsdag 16 september is mijn moeder met spoed opgenomen in het ziekenhuis en woensdagochtend om 03.45 uur overleden aan een hevige hersenbloeding (Ze was al in coma vanaf ongeveer 22.00 uur) Ik ben er ook van overtuigd dat die hersenbloeding een gevolg is van de chemokuren die zij gehad heeft. Wij hebben obductie laten doen en ik hoop eigenlijk dat wij (de familie) gelijk hebben.
Veel sterkte, ik hou je op de hoogte.
Monique


Terug naar “Voor kinderen die hun ouders verloren zijn”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 0 gasten