maagkanker

[Tammy33]

Hallo,

Mijn leven is zo veranderd sinds 2 weken. Mijn vader is met spoed opgenomen vanwege het braken van bloed. Toen is hij opgenomen en een week later kregen we te horen dat het maagkanker is. Nou is hij doorverwezen naar het AMC (Amsterdam) en kregen we te horen dat zijn hele slokdarm en bijna zijn hele maag weggehaald moet worden om de tumor te verwijderen plus chemo ervoor en natuurlijk erna. Mijn vader twijfelt nu heel erg of hij zich moet laten opereren. Hij wil niet als een sjagrijnige man die niks meer kan doen niet liggen niet bukken door het leven gaan. Hij is er bijna zeker van dat ie die operatie niet wil laten uitvoeren. Ik denk dat ie gewoon bang is voor wat erna komt.
Daar kan ik ook dus weinig over vinden op internet.
Dus ik hoop dat er ervaringen en/of lotgenoten zijn die dit ook hebben meegemaakt.
Hoop dat ik snel wat hoor.

Met vriendelijke groet,

Tamara Hegeman

[stoffeltje]

hoi tammy,
wat zitten jullie in een emotionele en pijnlijke periode.
de beslissing zelf ligt bij je vader in samenspraak met de artsen.
het is een normale angst voor als je niet weet wat "daarnà"!
je vader zal erg bang zijn, het is ook maar zo kort geleden dat hij dat te horen kreeg.
erg onwerkelijk dan, en je weet niet waar je aan toe bent.
het wel of niet opereren zal hij duidelijk met de artsen moeten overwegen.
ook het "wat"als hij het niet laat doen.
het AMC is een goed zh.
probeer ook met je vader je gevoelens te delen en wees er voor hem!
veel sterkte stoffel

[liddy]

Vraag eens of het AMC hem in contact kan brengen met iemand die ook die operatie heeft ondergaan?
Net als Stoffeltje zeg ik laat duidelijk aan de artsen weten waarom hij neigt naar niet opereren.
Dan weten de artsen ook beter waar hij bang voor is en kunnen ze gerichter antwoorden geven.
Bijv. stel de operatie is wel doorgegaan en tegen de verwachting in is het tegengevallen
en gebeurt dat waar je vader zo bang voor is, wat kunnen ze dan voor hem betekenen?
Gerichter kan ik niet antwoorden omdat ik geen ervaring heb met maagkanker.
Hopelijk reageert er iemand die dat wel heeft.

[martin1976]

Jeetje wat een verhaal.
Ik heb geen ervaring maar ik zou de artsen de angst van je vader uitleggen.
Verder wens ik jullie heel veel stekte toe.

Groet Martin

[Tammy33]

Ten eerste : harstikke bedankt voor de reacties. Dat doet me toch wel goed. Mijn ouders gaan vandaag bellen met het AMC om een afspraak te maken met die chirurg en/of oncoloog. Mijn vader zegt nu met zekerheid dat ie zich niet wil laten opereren. Het is echt raar, sinds hij heeft gehoord dat hij kanker heeft is hij alleen nog maar beroerd. MIsselijk en meerdere keren braken per dag. Hij is ook al 10 kilo kwijt.
Nu kwam hij gister bij ons thuis en wil nu ook de chemo uitstellen tot na de feestdagen. Hij zegt dat ie toch nog een gezellige kerst wil. Ik moest huilen en zei dat het zo alleen maar nog groter word ( de tumor). Hij voelt zich nu ook beroerd zegt ie. Het lijkt wel of ie het op wil geven. Ik voel me zo machteloos. Kan alleen maar huilen huilen en slaap bijna niet. Hij is pas 60 ik wil hem nog niet kwijt. Ik ga dan ook mee naar de afspraak in het zh, hopelijk kan die dokter hem nog wat rede toebrengen. Ik hou jullie op de hoogte. En hoop dat ik nog wat berichtjes krijg van mensen die ook zoiets soortgelijks hebben meegemaakt.

Groetjes Tamara

[martin1976]

Hoi Tammy

Heel erg begrijpelijk dat je je zo voelt. Dat zou ik ook hebben hoor behandelen hoe eerder hoe beter.
Voor je vader is het natuurlijk weer heel anders de angst overheerst vooruit schuiven is dan erg makkelijk en lijkt het beste.
Ik hoop voor jullie dat het gesprek een hoop opheldering geeft en dat jullie vrede kunnen hebben met de keuze van je vader wat dei ook mag zijn.
Veel sterkte

Grt Martin

[stoffeltje]

hoi tammy,
je vader zal nu kiezen tussen de kwaliteit en de kwantiteit van zijn leven.
die beslissing kan erg moeilijk zijn.
zelf sta je er machteloos bij want het blijft zijn leven.
een harde vraag,heeft hij al dingen zoals thuiszorg geregeld voor als het nodig is?
en voor later?
dingen voor hoe of wat als hij komt te overlijden,nu kan hij het zelf nog beslissen.
het is vaak een opluchting als dat al geregeld is.
wat naar dat hij zich nog steeds beroerd voelt.
en praat zelf veel met andere en laat je emotie"s gaan.
wees boos,huil,heb verdriet.uit het,stop het niet weg!!!
veel sterkte stoffel

[Tammy33]

Nee daar hebben we het eigenlijk nog niet over gehad. Zal het eens vragen...Hij kan 9 december terecht voor een gesprek met de dokter. Kijken wat daar uit komt.

[stoffeltje]

hoi,
veel mensen vergeten het daarover te hebben.
sommige <gezonde mensen ook >hebben dit al geregeld.
op het laatst is er zoveel te doen,en je weet niet wat je vader wou,ook de keuze voor euthanasie!
ik wens jullie veel kracht en sterkte,en uit je gevoel en praat.
prop het niet op.
anders trek je het zelf ook niet.
we horen wel ,liefs stoffel

[Loesje27]

Hoi Tammy,

Mijn moeder had ook maagkanker, maar voor haar was helaas te laat. Ze konden niks meer doen. Ze was in een hele korte tijd achteruit gegaan, ze was te zwak voor een chemo, ze had ook al uitzaaiingen waardoord een operatie geen zin had. Toen mijn moeder hoorde dat ze kanker had zei ze gelijk al dat geen chemo wilde, ze had het in haar omgeving al vaak genoeg gezien en zij wilde dat niet doormaken. Wij waren daar zo boos over, wij wilde dat ze er voor zou vechten, ze kons ons toch niet zomaar achterlaten, ze moest vechten! Nu achteraf gezien ben ik een soort van blij dat ze geen chemo´s heeft gehad het zou alleen maar haar leven met misschien maanden, dagen verlengen, maar wat voor leven, met je alleen maar doodziek voelen. Als jou verhaal hoor, heb ik ook weer dubbele gevoelens, aan de ene kant denk ik hij moet die operatie doen en die chemo´s, ze kunnen hem namelijk nog helpen, en dat is heel bijzonder vooral bij maagkanker. En er zijn tenslotte ook mensen die maagkanker hebben overleefd en inderdaad geen maag en-of slokdarm meer hebben. Maar ik weet niet hoe de kwaliteit van je leven wordt. Het zal heel moeilijk zijn maar uiteindelijk is de kwaliteit het belangrijkst. Schrijf voor jezelf dingen op die je aan de arts wil vragen, wat zijn zijn kansen na de operatie, hoe is de kwaliteit van zijn leven daarna. Met mijn moeder toen heb ik zelf ook onderzoek gedaan op internet, en heb de mogelijkheden voor genezing ook aan de arts voorgelegd, er zijn namelijk meerder mogelijkheden voor genezing bij maagkanker, dan alles weghalen.
Vergeet niet dat als mensen ernstig ziek zijn heel goed hun lichaam aan voelen. Mijn moeder wist van het begin al dat het foute boel was en dat ze dit niet zou overleven. Vechten had voor haar geen zin meer, dat voelde ze. Sommige mensen zeggen dat als je er voor vecht en knokt dat je het kan overwinnen, maar als je zo ziek bent kan je er voor strijden wat je wilt maar je verliest toch.....
Ik hoop echt zo voor jullie dat het goed gaat komen, mijn moeder heeft die kans niet gehad, ik hoop echt dat je vader die kans wel krijgt.

[Loesje27]

Hoi Tammy,

ik kwam deze topic nog tegen, misschien heb je er wat aan...
viewtopic.php?f=57&t=2097

[stoffeltje]

hallo loesje,
nog van harte gecondoleerd met het verlies van je moeder.
het is ook zo een hardnekkige ziekte,ik wens je heel veel sterkte toe!
blijf de mooie momenten koesteren.
je zal het best nog moeilijk hebben ,het was jou moeder!
prop geen gevoelens weg,je kan daar later zo een terugklap van krijgen,praat en praat erover.
veel sterkte stoffel...

[liddy]

Ook van mij van harte gecondoleerd, Loesje.

[Tammy33]

Hoi Loesje,

Lees net pas je berichtje. Wat erg zeg van je moeder. Gecondoleerd in ieder geval.
We hebben afgelopen woensdag met de dokter gepraat en hij laat zich toch opereren. In zijn geval houdt hij nog een heel klein stukje maag over, die na verloop van tijd oprekt, waardoor hij toch wel redelijk normaal kan eten en leven dus. Wel loopt hij het risico dat als hij op de operatietafel ligt en ze zien toch nog uitzaaiiingen dat ze dan wel echt alles weg moeten halen en hij dus nooit meer normaal kan eten. Ook is het een gecompliceerde operatie zei hij. Hij heeft diabetes en hartklachten (had hij al), dus hij zou ook in het ergste geval tijdens de operatie kunnen overlijden. Ik ben best wel opgelucht dat hij het toch laat doen. Hij heeft zo een pijn nu, dat hij momenten heeft dat hij liever meteen dood is zegt hij. Hij heeft nu ook net zijn eerste chemo gehad en is daar erg beroerd van. Net voor de kerst krijgt hij zijn 2de chemokuur en 15 januari de laatste. Daarna moet hij een maand herstellen en dan gaan ze hem opereren. Dus het is gewoon heel zwaar. Hopen dat na de operatie die pijn die hij heeft weggaat. Het is zo erg om je vader pijn te zien lijden en ben blij dat ik hier een forum gestart heb. Is fijn te weten dat jullie me steunen en weten hoe ik me voel. Ik hou jullie op de hoogte. Bedankt weer.
Dikke x

[liddy]

Tammy, wat een opluchting voor je dat je vader zich toch wil laten opereren.
Toch weer een sprankje hoop om naar uit te kijken.
Ik hoop dat jullie redelijk de kerstdagen doorkomen.
Het valt niet te voorspellen hoe de tweede chemo gaat uitvallen.
Wel is het de gelegenheid om heel bewust met elkaar om te gaan en
te genieten van de goede momenten.
Ik weet dat het een moeilijk gespreksonderwerp is, maar weten jullie al wat de wensen van je vader zijn.
Juist nu over praten, omdat het nog niet zover is. En je daarna weer richten op alledag.
Het liefst zou je zelf de pijn lijden, je bent zo machteloos aan de zijkant.
Sterkte.

[Tammy33]

Hij wil niet echt veel kwijt over wat ie precies wil als hij er niet meer mocht zijn.

[stoffeltje]

hoi ,
het is ook moeilijk om het zo te beslissen,je staat er ineens voor en bent bang want je wilt het nog lang niet.
geef hem even de tijd,niet teveel aandringen als hij dat niet wilt.
ms. kan je vader het nog niet aan.
hij kan het ook in zijn eentje opschrijven.
dan hebben jullie wat richtlijnen ,maar niet dwingen.
het is al zwaar genoeg.
stoffel