mijn schoonma heeft alvleesklierkanker

[bri]

hey carool
het gaat best goed met haar ze is er nog steeds gelukig ze heeft echt een grote engel op haar schouder zitten
het is echt onbegrijpelijk dat vinden we allemaal maar we gaan gewoon door .
ze was eerst flink afgevallen en toen kwam ze weer aan. ze ligt niet zoveel meer op bed, 's nachts slaap ze goed dus ja wat moeten we er van zeggen en denken we zijn er super blij mee dat ze er nog is.
drie weken terug zijn we naar buiten gegaan weer voor het eerst, ze vond het heerlijk om even de buitenlucht te ruiken.
en ik ben nu al een poosje niet meer blijven slapen om dat we bezig waren met ons huisje. ik ben wel gewoon geweest en de boodschapen doen was best vermoeiend allemaal maar goed ik wilde wel even naar haar toe
om te kijken hoe het met haar ging en zo even een gesprekje altijd gezellie.
en nu is ons huisje bijna af dus kan ik weer gezellie bij haar blijven slapen dat vind ze altijd wel gezellie.
en met haar suiker gaat het ook goed .
en ik bel haar nog steeds twee keer op een dag kijken of het goed gaat de controle blijf ik doen
veel liefs brigitte

[bri]

hallo
ik was er weer even ik was vrijdag bij me schoonma even geklets ze was moe ze zag er grauwig uit een hele dikke buik ze zei tegen mij ik heb een bobbel ze zei kijk maar trok de hemd omhoog
precies onder haar borsten daar tussen in echt raar haar buik was zo dik ik zeg er klopt iets niet ik zei zal ik de dokter bellen nee zeg ze wacht maar even er mee kijken of het weg gaat .
het zat me niet lekker ik had even overlegd met het ziekenhuis want de dokter kwam deze week niet zei ze dus ja ik vandaag de dokter gebeld maar die was al onderweg naar me schoonmoeder
de zorg had gebeld omdat ze het benauwd had en haar niet zo lekker vonden dus ze had vocht in haar buik en benen dus ik weer het ziekenhuis gebeld nu moet ze maandag naar het ziekenhuis
voor het vocht weg te halen maar het is eigelijk gewoon wachten tot het einde nadert de dokter heeft gezegt dat dit het laaste stukje is het is toch weer een klap in je gezicht pffff
we gingen gewoon door met alles zou dit echt het einde betekenen ik was er eigelijk niet op voor bereid eerlijk gezegt we lopen nu meer dan anderhalf jaar op een geven moment
denk je hebben de dokters wel goed gekeken het was eigelijk allemaal zo positief ze zat weer lekker in haar vel en zo zou dat een opleving zijn geweest en dat het nu echt hard ga
we willen haar nog niet kwijt maar dat wil niemand
veel liefs bri

[bri]

zo vandaag moesten we om 1 uur in het ziekenhuis zijn.
het vocht is verwijdert het was 3 liter vocht en een beetje.
voor haar was het wel een opluchting geen strakke buik meer maar een blubberding we lachten er om ik zei en wij maar dachten dat ze aankwam ze was weer goed aan het eten
maar het was dus gewoon vocht waar ze van aankwam. maar goed ze is het kwijt voor haar beter.
en vrijdag krijgen we de uitslag van het bloed en van de eicellen van haar plas ik ben benieuwd wat er uit komt.
ik zei ook tegen de dokter iedere keer wordt er gezegd dit is het laatste stukje maar ik geloof er niet zo meer in.
maar het is het stukje van zei de arts in het ziekenhuis ik zeg ook op een gegeven moment geloof je alles niet zo meer wat staat je te wachten en te doen
ik vind het allemaal zo tegen strijdig dat je het helemaal niet meer weet is toch niet raar dat je zo gaat denken.
dus nu maar afwachten wat de dokter te melden heeft.
ze was erg moe en last van haar buik toen we terugkwamen is ze lekker op de bank gaan liggen ik heb haar nog wat vla gegeven en de insuline gespoten en toen ging ze verder slapen
ik ben naar huis gegaan ik heb haar zo achter moeten laten maar thuis wacht ook weer een gezin op mij ook al deed ik de deur met pijn in me hard dicht je moet sterk blijven.
ook al schuilt er een hoop verdriet achter je ik lach altijd wel en doe vrolijk maar als je van binnen kijkt ben ik zo verdrietig maar we moeten door gaan
veel liefs bri

[liddy]

Wees niet alleen verdrietig van binnen, echter geef jezelf de kans om je gevoelens te uiten.
Even brullen, kwaad zijn, op een kussen slaan, keihard roepen, wat je maar kunt verzinnen om je onmacht en je verdriet een kans te geven.
Daarna mag je jezelf weer herpakken en niet eerder. Alle gevoelens in jou moeten een kans krijgen om zich te uiten.
Kanker is zo'n onvoorspelbare ziekte en wat men van alvleesklierkanker weet is dat het bijna altijd een heel snel verloop heeft van enkele weken.
Dat jouw schoonmoeder er nog steeds is, is een wondertje op zichzelf.
Doe dat wat je aankunt en niet meer.
Neem af en toe tijd voor jezelf, dan ben je sterker op de momenten dat je er echt moet zijn.
Hopelijk is het vrijdag toch nog wat goed nieuws.

[CaroolXXX]

Hoi Bri,

Ene moment gaat het goed, andere moment weer niet. Wat liddy al zegt, het blijft een onvoorspelbare ziekte...
je kan er weinig mee, alleen de tijd die je gegund is zo mooi mogelijk maken en als ze zich goed voelt die kleine dingen doen waar ze zin in heeft...
Dat doen jullie volgens mij harstikke goed...
Ik ben er ook nog zo dankbaar voor dat ik zoveel tijd met mijn paps heb doorgebracht, ik denk er met een lach en een traan aan terug...
Hoop dat de uitslag meevalt en dat ze nog ff mag...
Veel sterkte meis!
Liefs, Carool

[bri]

hallo we hebben de uitslag binnen de kanker is niet uitgezaaid en haar bloed is ook goed.
maar haar lever gaat gewoon achteruit en het vocht kan weer terug komen dat komt alweer terug dat vind ik wel weer erg snel
maar ze moet dan weer terugkomen om een slangetje dat haar vocht afgevoerd kan worden dat is binnenkort weer aan de beurt wat er nog meer komt dat weten we niet dat is de vraag.
ze is erg moe en slaapt weer veel dus ja ik vind het erg moeilijk om haar zo te zien ik hoop dat haar pijn verzacht maar ik weet het niet.
het wordt voor mij ook steeds moeilijker en zwaarder maar ik ben er voor haar ik weet dat het afscheid dichterbij komt
ik wil eigelijk wel wat zeggen op haar begrafenis maar ik vind het zo moeilijk iederekeer begin ik er weer aan maar dan staat er niks op het papier
ik had al een brief gemaakt maar dat was vorig jaar maar ja we zijn alweer een poos verder en me pc is gecrasht dus ik kan er niet meer bij
ik weet ook niet meer wat ik gescheven hebt. maar goed.
veel liefs bri

[liddy]

Wat goed dat er geen uitzaaiingen zijn.
Tja, de lever heeft het heel moeilijk nu.
Het vele slapen en moe zijn komt van de lever af. Die kan het werk maar amper aan.
Het positieve is dat als ze slaapt ze geen pijn heeft en dat is een heel voordeel.
Je zult vast liever een slapende schoonmoeder hebben dan een wakkere die pijn heeft.
Langzaam zal het je gaan opvallen dat je schoonmoeder steeds geler wordt en dan bedoel ik echt geel.
Zelfs het oogwit gaat geel worden.
Zodra de lever het echt niet meer aankan, zal je schoonmoeder in een coma raken en daar niet meer uitkomen.
Dus als er nog iets te zeggen is, doe het dan nu.
Bedenk dat wat je een jaar geleden geschreven hebt, geschreven is vanuit de ervaringen van toen.
Inmiddels zijn er heel wat ervaringen bij gekomen en dat maakt dat je brief van vorige jaar waarschijnlijk niet weergeeft wat je nu voelt.
Probeer niet aan de begrafenis te denken. Leef in het nu.
Als het straks zover is en jij het aankunt, dan komt die brief er wel.

[CaroolXXX]

Hoi Bri,

Ik ken je gevoel van op papier zetten, ik heb dat ook in het begin gedaan, maar net wat Liddy zegt, het komt toch pas uit je vingers als het zover is... Op dat moment lijkt het zo alsof je exact weet wat je zeggen wilt...
Komt echt vanzelf... Ik had ze nog wel, maar had ze pas naderhand teruggekeken, en ze ontliepen elkaar niet zoveel, maar je zag er wel een stukje acceptatie in. Probeer nog niet met die momenten bezig te zijn,
probeer nu te genieten van haar, met haar. Als de tijd daar is weet je het vanzelf, je voelt het wel aan wanneer het zover is, dan is het vroeg genoeg om er aan te denken...

Dikke knuffel van Carool

[CaroolXXX]

Hoi Bri,
Zie dat je al een tijdje niets hebt geschreven... Hoe gaat het met je?
Liefs Carool

[bri]

hoi meis
het gaat weer goed met haar ze eet lekker de prakjes en drink goed haar buik voelde goed aan dus ja ik ben vorige week niet geweest en deze week ook al niet ik heb de griep dus ik kan niet naar haar toe
ik bel haar wel gewoon ze heeft weer goede dagen gelukkig ze klinkt goed morgen ga me man even bij haar langs en de boodschappen brengen. als ik nu zou gaan zou ze ook de griep krijgen of een longontsteking
dus ja ik wacht nog even om daar naar toe te gaan ook al mis ik haar wel en het slapen maar goed het is niet anders.
dit is eigelijk wat ik nu weet uit haar mondje hihihihihihi
veel liefs bri xxxxx

[CaroolXXX]

Fijn om te lezen... Beterschap! Ik hoop dat je snel weer opknapt.
Knuffels...

[liddy]

Wel goed uitzieken hoor, Bri. Laat je man je maar lekker vertroetelen.
Het is heel fijn om te lezen dat je schoonmoeder nu goede dagen heeft.

[bri]

hallo allemaal even een nieuwe update
het gaat nu wel goed met haar ze heeft de ups en zijn douwns .
dus ze is er nog steeds ze heeft echt een engel op haar schouder .
iedereen staat versteld van haar echt ongeloofelijk ik heb wel zo iets nu hebben ze het wel goed gezien maar dat vraagt de zorg dus ook af logies denk ik.
ik heb het al een paar keer gevraagt maar het is echt zo.
ze willen nu de nacht zorg er afhallen om dat het best goed met haar gaat en snachts niet veel gedaan hoef te worden ze zette de melk neer en 1 of 2 keer naar de wc te gaan dus echt veel nut heeft het op deit moment niet maar als het slechter met haar gaat dan draaien ze het weer terug .
maar goed het is niet anders . ze kookt zelf gisteren heeft ze balletjes gehakt gedraaid en in de vriezer gedaan en tussen de midag heeft ze patat op met frikandel en sla ze eet goed tegenwoordig hihihihi
en ze heeft daarna even geslapen dus ja .
ik weet niet hoe het verder gaat niemand kan dat vertellen of wat dan ook

dit is dus een ziekte waar je niks van kan zegen denk ik dan bij de 1 ga het zo en bij de ander zo dus ja wat een onverspel bare ziekte is dit .
maar aan alles komt wel een end maar waneer geen idee en ik ben blij dat we nog van haar kunnen genieten.
en dat ze een sterke vrouw is .

veel liefs bri

[bri]

hallo allemaal.
het ga nu niet zo goed met haar ze ligt weer alleen op bed slaapt heel veel soms is ze wakker.
ze eet alleen 2 toetjes op een dag als iemand het haar aan geeft en ze heeft haar nacht zorg ook weer terug sinds vrijdag nacht ze moet naar de po stoel om te plassen en haar behoefte te doen dus en haar stuitje is open ze weegt nog maar 54 kilo en ze zweet heel erg de suiker is onregelmatig .
de dokter is donderdag avond geweest vrijdag is de eigen dokter geweest die zeg dat ze een buikgriepje heeft ik geloof er niet zo erg in maar goed.
ze heeft erg last van haar buik en hoofdpijn .
dus ik weet niet zo goed waar het naar toe gaat dit keer maar de vorige keer is ze ook op geknapt dus ik hoop dat het nu ook gebeurt je wil er niet zo goed aan geloven.
aan alles zal best een eind komen .
ik ben er driedagen geweest met een nacht slapen nouw ja slapen niet echt
het is best moeilijk wand iedereen werkt niet echt mee hoe dit verder afloopt ik kan het jullie niet vertellen en ik kan het allemaal niet alleen me vader heeft nu ook slokdarm kanker dus ik zit in twee strijd het is allemaal best pitig maar ik sleep me er wel doorheen hoop ik allemaal maar
nouw ik hou jullie wel op de hoogte hoe dit weer afloopt ik weet het niet.

veel liefs bri

[CaroolXXX]

Gewoon even een dikke knuffel meisie! X

[bri]

hallo allemaal.
na een harde strijd is mijn schoonmoeder overleden om 10 voor 2 zaterdag op zondag nacht.
ze plaste niet meer dus ik ben met haar naar het ziekenhuis gegaan om te kijken wat er aan de hand was ze heeft aan de nierdialise gelegen maar ze zakte bijna helemaal weg geen pretig gezicht .
en de dag erna weer maar ook dat ging niet ze zakte weer weg.
toen kregen we een gesprek om de nierdialise nog een keer te doen maar dan een hele langzaame op het ic ik dacht bij mezelf dat gaat toch ook niet meer werken het is gewoon over en uit maar haar eigen kinderen vonden van wel maar dat werkte ook niet ze werd svonds weer afgekopelt niet gelukt.
dat was echt de laaste keer heeft ze gezegt dat vond ik dus ook.
ze was niet in staat om naar huis te gaan ik dacht oke .
maar ze was uitbehandelt .
12 november was ik op me werk werd ik gebeld ze mog naar huis dus ik van me werk weg gegaan toen even naar huis om me slaap spullen te hallen en toen naar het ziekenhuis ze weilde naar huis om half 4 smidags werden we met de ambulance naar huis gebracht .
aan gekomen thuis was er een glimlach ze was thuis heerlijk.
ik ben de hele week gebleven om voor haar te zorgen dat heb ik met liefde gedaan.
dus heel weinig geslapen ik lag op de bank en de nachtzuster was er ook.
ze heeft twee dagen nog iets gezegt ze kreeg morfine en slaapmiddel en woensdag lag ze eigelijk in coma.
ik heb haar samen met carijn de meiden van de zorg heel veel steun gehad bij alles wat ik gedaan heb ze zeiden iedere keer petje af hoor meis dat je dit allemaal doet maar ik zorg al 2 enhalf jaar voor haar dus dit is het laaste wat ik kon doen voor haar en ik heb het met veel liefde gedaan.
en zaterdag namen de meiden afscheid van me schoonma en mij dat was een jankboel.
ik dacht waarom neemt iedereen afscheid maar nu weet ik wel waarom.
de meiden mogen helemaal niet een band hebben met iemand ik dacht dat vind ik erg onpersoonlijk ze dat een baas dat verlang en mogen ook niet naar een begrafenis wat een baas die heeft geen gevoel als je met mensen werk echt onbegrijpelijk je krijg tocg een band .
zaterdag nacht om 1 uur begon ze met gorgelen was echt verschrikelijk en om 10 voor 2 blies ze de laaste adem uit .
dat was het dan dacht pfff moelijk hoor en dan je knop om zette de spoedeisende hulp gebelt en toen de zonen gebeld en die nacht zuster zei wat duurt dat lang ze de spoedeisende hulp ik dacht houd je mond toen ik klaar was daar mee moest ik gelijk helpen met haar verschonen toen liet ze de hoofd tegen het bed vallen ik was zo boos ik dacht zo even de pyma broek aan en jij vertrekt en dat heeft ze gedaan heb ik een pot koffie gezet en toen op de tafel gezeten en bij haar blijven zitten en toen 5 minuten laten kwammen de kinderen mijn man en me zwager met zjn vrouw en die ander moest uit denhaag komen en die kwam iets later en toen hebben de begravennis ondernemer gebelt die kwam ook best laat konden we afscheidnemen en toen werd ze ingepakt en mochten we mee naar de auto lopen wat was dat heftig zeg.
gisteren midag de bode ondertussen was ik al 36 uur wakker ik was zooo moe ik was er niet zo bij.
alles geregelt ben ik om 6 uur naar bed gegaan en kwam er vanmorgen om half 7 uit .
en vandaag heb ik haar mooi aan gekleed dat was het mooi om te doen en een afsluiter voor me zelf en ik en me zwager en nog een hebben we haar in de kist gelegt ze lig er vredig bij ik ben tevrede met alles wat ik voor haar gedaan hebt.
dat was het dan .
veel liefs bri

[liddy]

Gecondoleerd met het verlies van je schoonmoeder.
Je weet dat het er aan komt en toch ben je er niet klaar voor als het moment daar is.
Je zult het gevoel krijgen dat je geleefd wordt, laat maar op je afkomen.
Ik wens je alvast een waardevol laatste afscheid en hoop dat je daar troost uit mag putten.
Neem daarna vooral de tijd voor je zelf, want je bent verder gedaan dan je ooit gedacht had te kunnen.

[Bart1974]

Gecondoleerd met het verlies van je schoonmoeder Bri...

[CaroolXXX]

Gecondoleerd meis...
Jeetje wat heb je het goed gedaan! Wat goed dat je haar ook aangekleed hebt, dat heb ik ook bij mijn vader gedaan, lijkt raar, maar ik vond het net als jij het laatste wat je nog voor iemand kan doen... Veel sterkte in de komende tijd, wat zal er een gat voor je vallen na 2,5 jaar... Je krijgt weer tijd voor jezelf, zal je ook echt weer even aan moeten wennen...
Rustig aan weer opbouwen... dikke knuffel van mij...

[bri]

hallo allemaal
dank jullie wel voor de lieve berichtjes het was een mooie dienst zaterdag was het afscheid wat was dat moeilijk zeg.
maar ik heb me er doorheen gesleept met een lach en een traan en ik heb ook nog iets voor gelezen dat was voor mij het laaste .
wat ik nog kon doen . en na de crematie zijn we naar me schoonmoeder de huis gegaan heb me zoon en me neefie zijn naar de patatzaak gegaan om daar frikandellen en krokketen te hallen daar was ze gek op daar hebben we gegeten .
ze zal best mee gekeken hebben dat we dat gedaan hebben.
en weetje de gebeurde allemaal dingen er waren al lege vakken in der kamertje in de kasten wat vond ik dacht erg zeg en dan zeg me zwager zo in de keuken als de kleinkinderen wat wilde hebben kunnen ze het mee nemen ik dacht jullie hebbben geen klauw uit gestoken maar wel dingen al mee genomen terwijl ze nog boven de grond is hoe erg kan je zijn zo leer je de mensen kennen echt waar ik ben zo boos ze hebben nu de grootste mond dat hadden ze toen moeten zegen dat ze in leven was om te helpen.
ik heb dit nog nooit zo mee gemaakt .ik heb uren in het ziekenhuis gezeten en de hele week bij haar thuis geweest omdat ze thuis wilde sterven ik heb haar wens in vervuling laten gaan . hoe moeilijk het ook was ik heb daar in me uppie gezeten ze kwamen wel even langs koffie drinken en weer weg ik hoefde niet te eten hoor ze dachten allemaal aan zichzelf de thuiszorg heeft voormij een paar uurtjes gezeten zo dat ik even naar buiten kon ik ben een ochtend weg geweest en de rest van de week niet ik durfde niet meer weg zo erg is het dat niemand dacht nouw zal ik even wat hallen of wat dan ook dat zijn haar zoons pfff .
en nu regelen ze alles met zijn twee me man wordt er niet eens bij betrokken zo erg is het maar een ding ik kan dadelijk de deur dicht doen met een lach ze zal trots op me geweest zijn .
dit wilde ik even kwijt .
veel liefs bri xxx

[bri]

hallo allemaal.
morgen heb ik nog een gesprek met manee om de zorg af te sluiten pff dat valt best zwaar daar heb je 2 en half jaar lief en leed mee gedeelt iemand die wel naar je luisterd en die achter je staat best moelijk en dan vrijdag komen ze de spullen op hallen zo als het bed en matrassen en het tafeltje dat is het afsluiten in het huis voormij ik heb het best zwaar deze dagen niet meer bellen haar stem niet meer horen er niet meer naar toe gaan jeetje .
je hebt zoveel dingen waar je aan denkt zoveel dingen die ze heeft gezegt het spookt gewoon in me hoofd.
en de broers hebben niet eens gebelt van hoe gaat het met je of wat dan ook die zijn allemaar bezig met zich zelf en over de spullen en geld plaats ervan dat ze vragen hoe het met je is krijg je gewoon een mail de post wordt door gestuurd tot mei wat boeit mij dat nouw allemaal waar ga het over ze hebben wel dankje wel gezegt maar dat is niet genoeg ze hadden er voor de moeder moeten zijn je hebt er maar 1 en wees daar trots op maar helaas zo is het niet gegaan jammer genoeg .
liefs bri

[bri]

hallo allemaal .
alles is achter de rug voor mij
ik heb het best moeilijk niet meer bellen haar niet meer horen het is gewoon zo stil om je heen .
ik heb best veel huil buien het valt me eigelijk zo zwaar maar ik moet het een plekje geven .
er spookt nog van alles door je hoofd niemand die je even belt hoe gaat het met of wat dan ook .
niet dat ik zielig bent of zo maar toch.
het had wel fijn geweest .
maar ik moet alles zelf op een rijtje zette ik loop gewoon smorgens in me outfit zo als ik uit me bed kom heb nergens geen zin in
ik ben wel gewoon weer aan het werk dat heb ik wel gelijk op gepakt anders komt het er niet van .
maar ik voel me eigen leeg niks meer om handen .
niks meer om te zorgen het valt echt zwaar kut gewoon .
het zal vast wel goed komen maar op dit moment niet maar goed het ligt ook nog wel erg vers.
ik weet ook niet waneer ze haar uit gaan strooien helemaal niks van gehoord zijn oudste broer laat zich niet meer horen van hoe of wat dus ik denk dat ik maandag maar even bel naar het crematorum wand hij zal het vast wel hebben gehad het blijf 4 weken daar staan het as van me schoonmoeder en dan kan het uitgestrooid worden maar goed ik weet niet.
ik zit te denken om een beetje as in een ketting te laten maken of dat het raar is voormij omdat het me schoonmams is ik zit daar over te twijfelen
dit was het wel zo beetje .
veel liefs bri

[bri]

hallo allemaal.
ik ben eigelijk zo verdrietig en zo boos .
na de crematie van mijn schoonmoeder heb ik van niemand meer wat gehoordt .
ze hebben het huis leeg gehaald zonder mijn man in te lichten ons overal buiten gelaten ik vind het zo erg voor mijn man ik snap het allemaal niet.
ze hebben de poppen van mijn schoonmoeder te koop gezet .
er is zoveel gebeurdt en van de week hebben alle kleinkinderen een bedank kaartje gehad behalve mijn kinderen niet ik vind het zo aso ik kan er niets aan doen .
ze hebben alles mee genomen uit het huis ook de spulletjes die ik gegeven heb net als de kinderkopjes en de armand die ik haar gegeven hebt en een ketting die ik heb in laten graferen van mijn schoon vader die heb ik ook aan me schoonmoeder gegeven maar nee ik kon wel een kleindoosje fotos op hallen ik heb er niet eens op geregeerd ik dacht hou alles maar ik wilde niks hebben behalve de dingetjes die ik gegeven hebt dat is belangerijk voor mij maar helaas en er wordt gewoon tegen me aan getrapt en ik kan het ook nog geen plekje gegeven ze is nog niet uit gestrooid dat zou me neefje marco wel doorgegeven als het wel zou gebeuren het is toch erg .
dat alles zo moet gaan . ik heb alles voor haar gedaan en dit is wat je krijg een trap na .
hun hebben der moeder belooft om te helpen om haar thuis te laten sterven maar ik heb niemand gezien en nu spellen hun het mooie weer maar goed .
dit is al zo wat er gebeurdt is . dit wilde ik toch even van me afschijven

veel liefs bri